Το τελευταίο διάστημα παρατηρείται μια στροφή των εμπορευματικών διαδρομών, οι οποίες διέρχονται δια ξηράς, μέσω των ΗΑΕ και της Σαουδικής Αραβίας , προκειμένου να αποφύγουν τον θαλάσσιο δρόμο της Ερυθράς Θάλασσας.
Συγκεκριμένα εμπλέκονται δύο λιμάνια της Σαουδικής Αραβίας και το λιμάνι του Ντουμπάι, τα οποία συνδέουν τους τερματικούς σταθμούς με την πόλη της Τζέντα.
Ουσιαστικά μιλάμε για την ντε φακτο εφαρμογή των Συμφωνιών του Αβραάμ ή εναλλακτικά της συμφωνίας ΕΕ-Ινδίας [IMEC], οι οποίες προϋποθέτουν στο μέλλον την αναγνώριση του Ισραήλ από την Σαουδική Αραβία.
Φαίνεται πως τα οικονομικά συμφέροντα πολλών χωρών είναι απείρως πιο σημαντικά από το Παλαιστινιακό ζήτημα το οποίο είτε έτσι είτε αλλιώς αναμένεται να λυθεί μέχρι το 2035 όπως προέβλεψαν πολλοί ξένοι αναλυτές.
Χώρες όπως η Ινδία η Ταϊλάνδη η Νότια Κορέα η Κίνα στέλνουν ήδη φορτηγά παρότι το φορτίο είναι σαφώς μικρότερο από αυτό που δύναται να μεταφέρουν τα καράβια.
Σημειωτέον πως ένα από τα σημεία παραλαβής είναι και το Ισραήλ, κάτι που καθιστά αυτήν την εναλλακτική διαδρομή ως μια μελλοντική προβολή της ισορροπίας δυνάμεων στην περιοχή. Το ταξίδι επίσης είναι 3-4 μέρες σε σχέση με το έξτρα 15νθημερο που απαιτεί ο γύρος της Αφρικής.
Και κάπου εδώ έρχεται και πάλι το Ιράν.
Το Ιράν τις τελευταίες μέρες πραγματοποιεί μια αναδίπλωση, καθώς αποσύρει προσωπικό συμβουλευτικής υποστήριξης από την Συρία, ενώ διατάζει τις πολιτοφυλακές να μην βάλλουν κατά αμερικανικών στόχων.
Στο τρίπτυχο της στρατηγικής του το Ιράν (βαλλιστικό οπλοστάσιο-σιιτικές πολιτοφυλακές-θαλάσσια παρενόχληση), διαθέτει το τρίτο πεδίο το οποίο εφαρμόζει μέσω των Χουθι στην Ερυθρά Θάλασσα.
Αυτό συνιστάται στην πρόκληση ασφυξίας των δύο βασικών θαλασσίων σημείων πνιγμού [choke points], με το ένα από αυτά να μην είναι ακόμη πλήρως ενεργοποιημένο. Αναφέρομαι στα Στενά του Ορμούζ.
Οι τελευταίες κινήσεις του Ιράν δείχνουν ότι επιδιώκουν μια αναδίπλωση στο έδαφος, αφενός λόγω φόβου αμερικανικών αντιποίνων και αφετέρου για να επικεντρωθούν πλέον στο θαλάσσιο μέτωπο.
Ίσως οι πυραυλικές επιθέσεις στα εδάφη του Βελουχιστάν [iEpikaira: Περισσότερα ΕΔΩ!] αποτελούν και προειδοποιητικά πυρά ακριβώς διότι επίκειται μια στροφή του ιρανικού σχεδιασμού.
Δεξιά κάτω το "Βελουχιστάν" σύμφωνα με τον αμερικανικό χάρτη "βαλκανιοποίησης" της Μ. Ανατολής του άρθρου "Blood Borders" |
Το Ιράν επομένως είναι πιθανό στο επόμενο διάστημα, ελέω και της χερσαίας διαδρομής που ήδη άνοιξε, να επιχειρήσει την ολική ενεργοποίηση του Χρυσού Τριγώνου, δηλαδή μια ναυτική στρατηγική η οποία θα επιδιώξει να μπλοκάρει όλες τις θαλάσσιες ροές προς την Αραβική Χερσόνησο. Το Τρίγωνο αυτό αγγίζει μέχρι και τα Στενά του Μάλακκα, ετέρου στρατηγικού σημείου πνιγμού.
Εδώ καθίσταται σαφές πως η συμμετοχή και ο ρόλος της Ινδίας είναι άκρως σημαντικός και κρίσιμος.
Η Ινδία διατηρεί καλές σχέσεις με το Ιράν και για αυτό δεν συμμετέχει στην αμερικανική επιχείρηση επιτήρησης και προστασίας, παρά το ότι έχει βγάλει 12 πλοία για περιπολία στον Ινδικό Ωκεανό πλησίον των Στενών του Ορμούζ.
Σε περίπτωση που το Ιράν καταφύγει σε αυτή τη στρατηγική το μέτωπο θα ανοίξει ακόμη περισσότερο και εκεί πραγματικά θα δοκιμαστούν οι αντοχές των δυτικών δυνάμεων.
Θεωρώ κρίσιμη την συμμετοχή της Ελλάδας, η οποία αναλαμβάνει τον συντονισμό της Ευρωπαϊκής επιχείρησης, όμως θα πρέπει να επιδιωχθεί μια στρατηγική σύμπνοια με την Ινδία η οποία μπορεί από κοινού με την Ελλάδα να αποτελέσει γέφυρα για τους δυτικούς.