Τα μάτια μας δεκατέσσερα! Ο πόλεμος στην αυλή μας
Η αιφνίδια επίθεσις των Παλαιστινίων στο Ισραήλ αμέσως μετά την λήξη της ουκρανικής «αντεπιθέσεως» σηματοδοτεί την επέκταση της συρράξεως δι’ αντιπροσώπων και στην Μέση Ανατολή – Ώρα για εθνική αφύπνιση – Η Τουρκία ζητεί να γίνει η Ιερουσαλήμ μουσουλμανική
«ΚΑΝΕΙΣ στο Ισραήλ δεν θα μπορούσε να φαντασθεί μια τέτοια κατάσταση και σίγουρα όχι στα σύνορα με την Γάζα.» Αυτή η φράσις αρθρογράφου του «Σπήγκελ», που αποκαλύπτει το σοκ και την έκπληξή του μετά την αιφνιδιαστική επίθεση της Χαμάς κατά του Ισραήλ στην λωρίδα της Γάζης, αυτό τα λέει όλα! Και λέει πρωτίστως ότι πρέπει πλέον να προσέχουμε. Πρέπει να έχουμε «τα μάτια μας 14»! Μπαίνουμε σε μία νέα εποχή γεωπολιτικών ανακατατάξεων, η πρώτη πράξις της οποίας συνιστά εξευτελισμό της θεωρουμένης καλύτερης υπηρεσίας πληροφοριών στον κόσμο. Η «Μοσσάντ», στις πληροφορίες της οποίας εστηρίζοντο μέχρι σήμερα οι επιτυχημένες επιχειρήσεις του Ισραήλ στην Μέση Ανατολή, αυτήν την φορά «πιάστηκε στον ύπνο». Και αν αιφνιδιάζεται έτσι η Μοσσάντ, τι μπορούμε να ελπίζουμε από τις ελληνικές υπηρεσίες πληροφοριών, οι οποίες συνήθως γίνονται πρωτοσέλιδα για την εμπλοκή τους σε έργα αλλότρια προς την αποστολή τους (υποκλοπές επικοινωνιών πολιτικών, δημοσιογράφων κ.λπ.);
Αυτήν την στιγμή απαιτείται εθνική αφύπνισις, διότι όλα τα δεδομένα στα οποία εστηρίζοντο οι σχεδιασμοί των κυβερνήσεών μας ανατρέπονται. Αν ο πόλεμος της Ουκρανίας υπήρξε η θρυαλλίς ενός «ντόμινο» που μας έχει φέρει στα πρόθυρα πυρηνικού πολέμου και έχει αποσαθρώσει τους μηχανισμούς της Ευρώπης, η επίθεσις της Χαμάς στο Ισραήλ αποτελεί μίαν «ιδιότυπη αντιστροφή» του. Εδώ έχουμε πλέον δύο συγκρουόμενα γεωπολιτικά «ντόμινο», τα οποία οδηγούν σε καταστάσεις χαοτικών εξελίξεων.
Η ουκρανική «αντεπίθεσις» (ούτως ή άλλως μικρής κλίμακος, και χωρίς πιθανότητες ουσιαστικής ανατροπής της πορείας του πολέμου) εμφανώς πλέον αποτυγχάνει. Η αναμενομένη ρωσσική στρατιωτική ενέργεια θα είναι και αυτή εξαιρετικώς δύσκολο να υπερβεί τα εμπόδια που θέτει η γεωγραφία και τα οποία έχουν καταστήσει την ουκρανική περιπέτεια μία στατική αντιπαράθεση δυνάμεων. Έτσι όλοι επίστευαν ότι οδηγούμεθα σε μίας μορφής σταθεροποίηση, την οποία αξιοποιούν ηγέτες ευρωπαικών χωρών (Πολωνία, Ουγγαρία, Σλοβενία κ.λπ.) μεθοδεύοντας την απεμπλοκή τους.
Έρχεται όμως η νέα ανάφλεξις στην Μέση Ανατολή, η οποία τα ανατρέπει όλα. Στο στρατιωτικό πεδίο βλέπουμε το Ισραήλ να αρχίζει τις αεροπορικές επιθέσεις αντιποίνων και να προχωρεί σε επιστράτευσης (χθες το 80% των επιστράτων είχαν παρουσιασθεί.) Μπορεί η έναρξις κάποιων επιχειρήσεων να είναι ζήτημα ωρών, όμως μία μεγάλης κλίμακος ενέργεια στην Γάζα απαιτεί χρόνο προετοιμασίας. Οι Ισραηλινοί δεν θα εισβάλλουν σε έναν πυκνοκατοικημένο αστικό ιστό (το πιο δύσκολο πεδίο για τακτικό στρατό) χωρίς να έχει προηγηθεί προσεκτικός σχεδιασμός. Συνεπώς η αστάθεια θα παραταθεί για αρκετόν καιρό θέτοντας σε δοκιμασία όλες τις προσπάθειες διευθετήσεων της Δύσεως στην περιοχή.
Σε κίνδυνο ευρίσκονται οι προσπάθειες αποκαταστάσεως σχέσεων του Ισραήλ με τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, την Σαουδική Αραβία, ακόμη και την Αίγυπτο. Όταν οι Παλαιστίνιοι μάχονται, είναι πολύ δύσκολο για τις αραβικές χώρες να αποστασιοποιηθούν. Πρωτοπορεί όμως η Τουρκία, στους δρόμους της οποίας ξέφρενοι ισλαμιστές πανηγύριζαν την επιτυχία της Χαμάς, ενώ ο Πρόεδρος Ερντογάν ζητούσε την απόδοση της πόλεως της Ιερουσαλήμ στους Παλαιστινίους. Μία θέσις που μέχρι σήμερα μόνον το Ιράν υποστηρίζει με επιμονή και συνέπεια. Το ζήτημα είναι ότι παρεμφερή θέση υιοθέτησε και ο ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος ζητεί επάνοδο στα σύνορα του 1973 με την ανατολική Ιερουσαλήμ να ανήκει στους Άραβες.
Στην δίνη αυτών των εξελίξεων περιμένει κανείς να ευδοκιμήσουν οι προσπάθειες εξομαλύνσεως των σχέσεων Ελλάδος-Τουρκίας; Οι «μεγάλες δυνάμεις» που πίεζαν για αυτήν την προσέγγιση έχουν πλέον άλλες εκρηκτικές καταστάσεις να τις απασχολούν. Και η απροκάλυπτη προσπάθεια της Τουρκίας, η οποία για μίαν ακόμη φορά δράττεται της ευκαιρίας να ηγηθεί του ισλαμικού κόσμου, θα την οδηγήσει να υιοθετήσει άλλες προτεραιότητες. Το ότι στον αγώνα της αυτό θα ευρεθεί αντιμέτωπη και με το Ιράν και με την Αίγυπτο, είναι ένα ζήτημα που θα ανακύψει στην πορεία. Και αυτό όμως θα σημάνει επίταση της παγκόσμιας ασταθείας.
Κάποιοι αφελείς στην Αθήνα θα μπορούσαν να επιχαίρουν ότι δήθεν η Τουρκία στρέφει τώρα αλλού την προσοχή της. Μέγα λάθος. Διότι στην Ελλάδα που μαζί με όλη την Δύση υποστηρίζει το Ισραήλ, εκδηλώθηκε ήδη ένα κύμα πανηγυρισμών στις κοινότητες των μουσουλμάνων μεταναστών ανά την χώρα. Έχουμε πληροφορίες για το τι κάνουν και τι σχεδιάζουν αυτοί; Ή θα πιαστούμε στον ύπνο, όπως η πολύ αποτελεσματικώτερη Μοσσάντ;
Η επέκτασις λοιπόν αυτού του πολέμου μπορεί στην Μέση Ανατολή να ακολουθήσει τις κλασσικές μορφές επιχειρήσεων, στην Ευρώπη όμως θα είναι μία εκδήλωσις ασυμμέτρων δράσεων. Είναι μία κατάστασις που την είχαμε σχεδόν λησμονήσει όσο ο χρόνος έσβηνε από την μνήμη μας τα γεγονότα της 11ης Σεπτεμβρίου 2001. Το σωστά τοποθετημένο σχόλιο της Ντώυτσε Βέλλε χαρακτηρίζει την επίθεση της Χαμάς «11η Σεπτεμβρίου του Ισραήλ». Αποτελεί κομβικό σημείο μιάς νέας περιόδου, πολύ πιο επισφαλούς για τον κόσμο. Το φάσμα των ασυμμέτρων επιθέσεων είναι άμεσο. Σε επομένη φάση όμως μία πραγματική ανάφλεξις δεν μπορεί να αποκλεισθεί.
Και τότε θα διαφανεί η απρονοησία δεκαετιών που άφησε τα ευρωπαικά σύνορα απροστάτευτα, ενώ διά της διασποράς των κελευσμάτων της πολιτικής ορθότητος κατέστησε τους νέους της Ευρώπης αβεβαίους και ενοχικούς, απροθύμους να υπερασπισθούν τις αρχές επί των οποίων έγιναν δύο παγκόσμιοι πόλεμοι και οικοδομήθηκαν οι σύγχρονοι θεσμοί συνεργασίας και ενότητος.
Πηγή: estianews.gr
