ΕΠΙΚΑΙΡΟΣ 
Μόνο όσοι ζούσαν σε μία απατηλή μακαριότητα σχετικά με τα λεγόμενα «ελληνοτουρκικά» και δεν ήθελαν να πιστέψουν ότι η Τουρκία είναι μία άκρως αναθεωρητική χώρα, εξεπλάγησαν με την τελευταία έξαρση της τουρκικής επιθετικότητας. Όταν κάποιοι εδώ και χρόνια προειδοποιούσαμε ότι υφίσταται σοβαρή τουρκική απειλή κατά των μειζόνων εθνικών συμφερόντων και της ασφαλείας της πατρίδας μας κάποιοι κύκλοι ήθελαν να «αποδράσουν» από αυτήν την δυσάρεστη πραγματικότητα προσπαθώντας να πείσουν τον ελληνικό λαό με διάφορα μυθεύματα!
Του Κωνσταντίνου Λουκόπουλου*
Εδώ να θυμίσουμε για μία ακόμα φορά ότι στο πεδίο της ασφάλειας «απειλή είναι η εκδηλωμένη πρόθεση της μία πλευράς να προκαλέσει ζημιά σε βάρος των συμφερόντων της άλλης χρησιμοποιώντας ακόμα και στρατιωτική βία αν η τελευταία δεν αποδεχθεί τις απαιτήσεις της».
Αυτό αποτελεί την πεμπτουσία της εξαναγκαστικής στρατηγικής της Άγκυρας απέναντι στην Ελλάδα, απόρροια του τουρκικού αναθεωρητισμού και βασικός κορμός της υψηλής στρατηγικής της Άγκυρας, ανεξάρτητα από το αν το τουρκικό κράτος ελέγχεται από τους κοσμικούς …. «δυτικότροπους» Κεμαλιστές (που κάποιοι στην Ελλάδα αφελώς τους βλέπουν ως… λύση) ή από τους Ισλαμιστές Νέο-Οθωμανούς.
Η τουρκική πολιτική ελίτ και ένα μεγάλο μέρος του τουρκικού λαού που διακατέχεται από έναν εθνικιστικό ισλαμο-συντηρητισμό, πιστεύει ότι έχει έλθει η ώρα να αποκατασταθούν τα κατά τον Νταβούτογλου, «ιστορικά και γεωγραφικά λάθη» (Νταβούτογλου) στο Αιγαίο και επιτέλους να υλοποιηθεί ο Εθνικός Όρκος (Misak-ı Millî) όπως ψηφίστηκε από το τελευταίο οθωμανικό κοινοβούλιο το 1920 και υιοθετήθηκε κατόπιν από τους κεμαλιστές. Το κάδρο με τον Εθνικό Όρκο είναι ανηρτημένο για δεκαετίες στην δεξιά πλευρά της αίθουσας του Συμβουλίου Εθνικής Ασφάλειας.
Η Τουρκία τις τελευταίες εβδομάδες έχει εντατικοποιήσει τα όσα μέχρι τώρα απαιτούσε και ουσιαστικά θέτει στην Ελλάδα πλέον πολύ πιο έντονα το δίλημμα «συνθηκολόγηση ή σύγκρουση» προσπαθώντας μάλιστα να καλλιεργήσει φοβικά σύνδρομα στον ελληνικό λαό όπως διαφάνηκε στο tweet του Τούρκου Προέδρου Ερντογάν στα ελληνικά, κάτι που αναμφίλεκτα εντάσσεται σε ψυχολογικές επιχειρήσεις.
Όσοι γνωρίζουν την Τουρκία είναι πεπεισμένοι ότι η αυξανόμενη πίεση που ασκεί στην Ελλάδα αποτελεί στρατηγική επιλογή και δεν έχει σχέση με «εκνευρισμούς» και «στριμώγματα» όπως αναφέρουν κάποιες έωλες «αναλύσεις» που …περιφέρονται στα ΜΜΕ.
Ούτε έλιωσαν οι πάγοι, ούτε έπεσαν οι τόνοι και κυρίως ούτε προέκυψαν οφέλη όπως εντελώς λανθασμένα εκτιμήθηκε από τις συναντήσεις Μητσοτάκη-Ερντογάν. Πρώτον και κύριο μόλις ακριβώς από μία ημέρα μετά της συνάντηση της 14ης Ιουνίου 2021 στις Βρυξέλλες εστάλη στον ΟΗΕ η γνωστή μανιφεστικού τύπου επιστολή Σινιρλίογλου για τα ελληνοτουρκικά και όσα επακολούθησαν σχετικά με την εντατικοποίηση της τουρκικής απαίτησης για αποστρατικοποίηση των ελληνικών νησιών (η Τουρκία πάντοτε τα αποκαλεί "νησιά του Αιγαίου") και την αμφισβήτηση της ελληνικής κυριαρχίας σε αυτά.
Και δεύτερον, μετά την συνάντηση της 13ης Μαρτίου όπου είχαμε μαζικές υπερπτήσεις και άλλες ποιοτικά αναβαθμισμένες προκλήσεις με επιστέγασμα το κρεσέντο απειλών των τελευταίων ημερών. Ουδέποτε η Τουρκία έκανε πίσω όπως ίσως κάποιοι ισχυρίστηκαν και καλό θα ήταν να μας ενημερώσει το Μέγαρο Μαξίμου κατά πόσο ευσταθούν οι ισχυρισμοί Ερντογάν ότι στην Κωνσταντινούπολη συμφώνησαν να συνομιλούν απ’ ευθείας και να μην εμπλέκουν τρίτα μέρη.
Πολύ σωστά κάνουμε και δεν μπαίνουμε σε ρητορική αντιπαράθεση με την Τουρκία, αν και θα έπρεπε να είναι σαφέστερο το λεγόμενο «μήνυμα αποτροπής». Μπορούμε λοιπόν να αγνοήσουμε τις τουρκικές απειλές όταν όσοι μελετάμε για χρόνια την Τουρκία, γνωρίζουμε «ό,τι λέει το κάνει και ό,τι κάνει το έχει πει»; Άλλωστε αυτό έχει εμφατικά επισημάνει και ο πρέσβης της Τουρκίας στην Αθήνα Μπουράκ Οζουγκέργκιν.
Όχι δεν μπορούμε να αγνοήσουμε τις τουρκικές απειλές και επιβάλλεται να πάρουμε όλα τα αναγκαία μέτρα προκειμένου να εξασφαλιστούμε από οποιαδήποτε τουρκική στρατιωτική ενέργεια η οποία θα μας δημιουργήσει μείζονος ή ακόμα και ήσσονος σημασίας πρόβλημα και ενδεχομένως δυσάρεστα τετελεσμένα.
Σε κάθε Άσκηση Χειρισμού Κρίσεων (Crisis Management) το σενάριο ξεκινά πάντοτε με το κλίμα κρίσεως που δημιουργεί ο αντίπαλος κατ’ αρχήν σε επίπεδο ρητορικής και δημόσιας διπλωματίας και σε δεύτερο χρόνο με πρακτικά κλιμακούμενα στρατιωτικά μέτρα. Αυτό βλέπουμε λοιπόν να συμβαίνει σε πραγματική βάση σήμερα.
Πόσο πιθανή είναι λοιπόν μία τουρκική στρατιωτική ενέργεια σαν αυτή που περιέγραψε ο εκπρόσωπος Τύπου του κυβερνώντος ΑΚP, ο πολύς Ομέρ Τσελίκ «θα έλθουμε μία νύχτα ξαφνικά»! Δεν θα μιλήσουμε για πιθανότητες αλλά θα αναφερθούμε σε δυνατότητες. Και βέβαια θα μπορούσαν να… «έλθουν» αλλά γνωρίζουν ότι τους περιμένουμε! Οι Τούρκοι θα προχωρούσαν σε μία στρατιωτική ενέργεια μόνον όταν θα ήταν 100% εξασφαλισμένη η επιτυχία της.
Από τη στιγμή που πολύ σωστά έχει διακηρυχτεί από ελληνικής πλευράς ότι ακόμα και ένα «θερμό επεισόδιο» (περιορισμένης σε τόπο και χρόνο στρατιωτική εμπλοκή) μπορεί να εξελιχθεί σε γενικευμένη σύρραξη, είναι κάτι που θα ληφθεί σοβαρά υπόψη από τουρκικής πλευράς καθόσον είναι το τελευταίο πράγμα που θα ήθελε ο Ερντογάν.
Με απλά λόγια η αποδεδειγμένη ετοιμότητά μας και η αντίληψη τους μετά από εκτίμηση ότι το οποιοδήποτε όφελος επιδιώκεται θα εξουδετερωθεί από τουλάχιστον ίση η και μεγαλύτερη ζημιά, είναι αυτό που θα αποτρέψει την Τουρκία από οποιαδήποτε κακόβουλη στρατιωτική ενέργεια. Παρ’ όλα αυτά όμως θα ήταν λάθος να αποκλείσουμε μία σχεδιασμένη κρίση χαμηλής ή ακόμα και υψηλής εντάσεως που θα μπορούσε να καταλήξει ανεξέλεγκτα ακόμα και σε θερμό επεισόδιο και περίπλοκες καταστάσεις.
Η Τουρκία είναι βέβαιο ότι με διαρκή απειλή χρήσεως στρατιωτικής βίας θα συνεχίσει να πιέζει τη Χώρα και θα προσπαθεί να καλλιεργεί φοβικά σύνδρομα θεωρώντας ότι μπορεί έτσι να επιβάλει στην Ελλάδα «συνθηκολόγηση» και καθεστώς μειωμένης κυριαρχίας. Στην Άγκυρα επιζητούν μία κατάσταση με ελληνικά νησιά χωρίς υφαλοκρηπίδα, με γκρίζες ζώνες και διεκδίκηση μικρονησίδων και βραχονησίδων, με Καστελόριζο χωρίς καμία «επήρεια», απεμπόληση του δικαιώματος επέκτασης της αιγιαλίτιδας ζώνης, με τα τουρκικά Α/Φ να πετούν ανεξέλεγκτα πάνω από τα ελληνικά νησιά στα οποία να μην έχουμε το δικαίωμα της νόμιμης άμυνας (Αρ. 51 του Καταστατικού Χάρτη του ΟΗΕ) και να τα έχουμε αποστρατικοποιημένα.
Δηλαδή ελάτε Έλληνες να συζητήσουμε πάνω στην λογική «τα δικά μου δικά μου και τα δικά σου…μισά- μισά» και τότε θα ισχύσει η «καλή γειτονία» και θα έχουμε ειρήνη! Είναι καλές οι λεγόμενες συμμαχίες γιατί συμβάλουν στην λεγόμενη στρατηγική ή εξωτερική εξισορρόπηση. Δεν πρέπει όμως να περιμένουμε ότι θα βρεθεί κάποια άλλη χώρα στο πεδίο δίπλα μας. Ούτε ευσταθούν κάποια υπονοούμενα ότι οι ΗΠΑ θα σταθούν ενεργά στο πλευρό μας εναντίον της Τουρκίας.
Δυστυχώς η αξία της Τουρκίας στο «γεωπολιτικό χρηματιστήριο» διατηρείται πάντοτε υψηλά! Εδώ ακόμα και ο ΓΓ/ΝΑΤΟ υποστήριξε χθες ότι είναι θεμιτές οι ανησυχίες της Τουρκίας για την ένταξη της Φινλανδίας και Σουηδίας στο ΝΑΤΟ. Οι ΗΠΑ και οι λοιποί δεν θέλουν «φασαρίες» στην γειτονιά αυτή και για αυτό πάντα η όποια επικριτική για την Τουρκία δήλωση κλείνει με την αναγκαιότητα επίλυσης των διαφωνιών, γενικώς και αορίστως, με διαπραγμάτευση. Άλλωστε αποβατικό πλοίο του Αμερικανικού ΠΝ αναχώρησε από την Αλεξανδρούπολη και συμμετείχε στην άσκηση των ΤΕΔ EFES 2022 που περιελάμβανε και αποβατική επιχείρηση. Άραγε εναντίον ποιου;
Σύντονη στρατιωτική προετοιμασία, διπλωματική εκστρατεία, ενημέρωση της διεθνούς κοινής γνώμης με συντονισμένη εκστρατεία, δημιουργία αρραγούς εθνικού μετώπου είναι τα πρώτα αναγκαία για να αποτρέψουμε το πολύ «θερμό» καλοκαίρι γιατί έτσι και αλλιώς το θερμόμετρο στην Ελλάδα τα καλοκαίρια είναι… ψηλά!
Ο Ακάρ, ο Τσελίκ και όλοι εκείνοι που προετοιμάζουν τον τουρκικό λαό για μία ενδεχόμενη σύγκρουση με την Ελλάδα θα πρέπει να γνωρίζουν ότι έχουν απέναντι τους τις Ένοπλες Δυνάμεις της Χώρας οι οποίες κατοχυρώνουν αυτά που αίμα και θυσίες κέρδισαν οι προπάπποι μας και έναν έθνος που φαίνεται ότι επιτέλους εγείρεται.
Ενέργειες όπως σύγκληση ΚΥΣΕΑ, εντατικοποίηση της ροής ανταλλακτικών για αύξηση της επιχειρησιακής διαθεσιμότητας των μέσων αλλά και σταδιακή πρόσκληση αριθμού εφέδρων για εκπαίδευση και ασκήσεις σε μονάδες πρώτης γραμμής θα είναι αναμφίβολα ένα ακόμα σαφές μήνυμα όχι μόνο προς την Τουρκία αλλά και προς όλους τους φίλους που απεύχονται μία καταστροφική αστάθεια στην περιοχή και ιδιαίτερα στην ΝΑ πτέρυγα του ΝΑΤΟ.
*Ο Αντιστράτηγος ε.α. Κωνσταντίνος Λουκόπουλος είναι Γεωστρατηγικός Αναλυτής και Εκτελεστικός Διευθυντής στο «Παρατηρητήριο Ευρωμεσογειακής Ασφάλειας και Συνεργασίας» defence-point.gr
