του Κώστα Σαρικά
Μακριά από κάθε έννοια νομιμότητας η Τουρκία φαίνεται ότι έχει εξελιχθεί σε «πειρατή» της Ανατολικής Μεσογείου. Διαθέτει πλέον σχεδόν εφτά φρεγάτες ανοιχτά αλλά και κοντά στις ακτές της Λιβύης δηλαδή σχεδόν τις μισές μεγάλες Μονάδες επιφανείας από όσες έχει στο οπλοστάσιό του ο τουρκικός στόλος. Και με αυτές διεξάγει τόσο πολεμικές επιχειρήσεις όσο και συνοδεύει αλλά και προστατεύει εμπορικά πλοία τα οποία μεταφέρουν όπλα και εφόδια στην κυβέρνηση της Τρίπολης.
To περιστατικό ανοιχτά της Βεγγάζης όταν τρεις τουρκικές φρεγάτες οι οποίες συνόδευαν το ύποπτο για μεταφορά όπλων εμπορικό πλοίο Cirkin εμπόδισαν τον έλεγχο του πλοίου από το οργανικό ελικόπτερο της φρεγάτας «ΣΠΕΤΣΑΙ» καταδεικνύει για μία ακόμη φορά ότι η Άγκυρα επιχειρεί ανεξέλεγκτη στην περιοχή. Και εκθέτει ανεπανόρθωτα την Ευρώπη η οποία διαθέτει ανοιχτά της Λιβύης ως δύναμη ελέγχου του εμπάργκο όπλων μόνο την ελληνική φρεγάτα.
Παρά τις μεγαλοστομίες καμία άλλη χώρα δεν φρόντισε να στείλει στην περιοχή πολεμικό πλοίο την ώρα που η Τουρκία διαθέτει μια πανίσχυρη αρμάδα η οποία μάλιστα συνεχώς ενισχύεται αφού αφού οι πέντε φρεγάτες οι οποίες έπλεαν εκεί τις τελευταίες εβδομάδες έγιναν εφτά.
Κάθε απόπειρα ελέγχου ύποπτων πλοίων φαίνεται ξεκάθαρα ότι δεν έχει την παραμικρή πιθανότητα επιτυχίας υπό αυτές τις συνθήκες. Δικαιολογημένα ίσως λοιπόν στο ελληνικό επιτελείο προβληματίζονται για την αναγκαιότητα της αποστολής της «ΣΠΕΤΣΑΙ» την ώρα που ευρωπαϊκές χώρες με πανίσχυρους στόλους απουσιάζουν εμφατικά από την περιοχή.
Το περιστατικό αποτελεί ένα ακόμη επεισόδιο στην «περίεργη» σχέση Ευρώπης-Τουρκίας με τους γείτονες να μην υπολογίζουν τίποτα και τις ευρωπαϊκές χώρες να «κλείνουν τα μάτια» στην τουρκική αυθαιρεσία και στην καταπάτηση κάθε νομιμότητας.
Η Άγκυρα δείχνει πλέον ξεκάθαρα ότι βιάζεται να κυριαρχήσει στη Λιβύη ή έστω να σταθεροποιήσει απόλυτα τη στρατιωτική της παρουσία και πολιτική της επιρροή. Να αποκτήσει ισχυρά ερείσματα και γιατί όχι ακόμα και στρατιωτικές βάσεις για αεροναυτικές επιχειρήσεις. Παρουσία δηλαδή που θα της επιτρέψει να προχωρήσει στην διεκδίκηση των αξιώσεών της μεταξύ των οποίων φυσικά είναι και η ενεργοποίηση του παράνομου μνημονίου συνεργασίας για τις θαλάσσιες ζώνες και την περιοχή Νότια της Κρήτης.
Η Τουρκία όπως εκτιμά η Αθήνα δείχνει όμως να βιάζεται και για έναν ακόμη λόγο. Έπειτα από τη συμφωνία Ελλάδας-Ιταλίας για οριοθέτηση ΑΟΖ η οποία βασίζεται στο δεδομένο ότι τα νησιά διαθέτουν Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη ανοίγει ο δρόμος και για άλλες κρίσιμες συμφωνίες.
Αυτό που «καίει» την Άγκυρα είναι μια ενδεχόμενη επόμενη συμφωνία Ελλάδας και Αιγύπτου η οποία δείχνει πλέον να συγκεντρώνει πιθανότητες πραγματοποίησης. Έστω και τμηματικά αλλά με δεδομένο ότι θα αφορά σε πρώτη φάση την κρίσιμη περιοχή Ανατολικά Ρόδου, Κάσου, Καρπάθου και Κρήτης με το Κάϊρο να εκπέμπει ήδη μηνύματα ότι αναγνωρίζει πως τα συγκεκριμένα νησιά διαθέτουν ΑΟΖ.
Ένα τέτοιο ενδεχόμενο θα είναι καταστροφικό για τα σχέδια Ερντογάν στην περιοχή και ουσιαστικά θα ακυρώνει οριστικά το παράνομο Τουρκο-Λιβυκό μνημόνιο αφού θα το επικαλύπτει. Η Άγκυρα λοιπόν δείχνει ότι βιάζεται και για το λόγο αυτό ενισχύει συνεχώς την παρουσία της στην περιοχή. Στο ελληνικό επιτελείο επικρατεί πλήρης εγρήγορση για να αντιδράσει άμεσα σε οποιαδήποτε απόπειρα αιφνιδιασμού από την Τουρκία ακόμα και μέσα στις επόμενες εβδομάδες. Αυτός είναι ίσως και ο μοναδικός πραγματικός λόγος για τον οποίο η φρεγάτα «ΣΠΕΤΣΑΙ» θα παραμείνει στην περιοχή.
Πηγή: newpost.gr
