Επειδή πολλοί αναγνώστες της «Εστίας» ζήτησαν να δημοσιεύσουμε το πλήρες κείμενο της ομιλίας, σήμερα ανταποκρινόμεθα. Γεννηθήτω το θέλημά τους. Η ομιλία έχει ως εξής:
«Συγκεντρωθήκαμε σε αυτό το συνέδριο, για να συζητήσουμε για την ασφάλεια. Και συνήθως εννοούμε απειλές για την εξωτερική μας ασφάλεια. Βλέπω πολλούς, πολλούς μεγάλους στρατιωτικούς ηγέτες συγκεντρωμένους εδώ σήμερα. Όμως, ενώ η κυβέρνησις Τράμπ ανησυχεί πολύ για την ευρωπαική ασφάλεια και πιστεύει ότι μπορούμε να καταλήξουμε σε μια λογική διευθέτηση μεταξύ Ρωσσίας και Ουκρανίας –και πιστεύουμε επίσης ότι είναι σημαντικό τα επόμενα χρόνια η Ευρώπη να προχωρήσει σε μεγάλο βαθμό και να εξασφαλίσει την δική της άμυνα– η απειλή που με απασχολεί περισσότερο για την Ευρώπη δεν είναι η Ρωσσία, δεν είναι η Κίνα, δεν είναι κάποιος άλλος εξωτερικός παράγων. Αυτό που με ανησυχεί είναι η εσωτερική απειλή. Η απομάκρυνσις της Ευρώπης από ορισμένες από τις πιο θεμελιώδεις αξίες της: τις κοινές αξίες με τις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής.
»Μου έκανε εντύπωση που ένας πρώην Ευρωπαίος Επίτροπος ενεφανίσθη προσφάτως στην τηλεόραση και ακουγόταν χαρούμενος, επειδή η ρουμανική κυβέρνησις μόλις είχε ακυρώσει τις εκλογές που είχαν διεξαχθεί. Προειδοποίησε ότι εάν τα πράγματα δεν πάνε σύμφωνα με το σχέδιο, το ίδιο θα μπορούσε να συμβεί και στην Γερμανία. Αυτού του είδους οι δηλώσεις σοκάρουν τους Αμερικανούς. Για χρόνια μας λένε ότι όλα όσα χρηματοδοτούμε και υποστηρίζουμε είναι στο όνομα των κοινών δημοκρατικών αξιών μας. Τα πάντα, από την πολιτική μας για την Ουκρανία έως την ψηφιακή λογοκρισία, χαρακτηρίζονται ως υπεράσπισις της δημοκρατίας. Αλλά όταν βλέπουμε τα ευρωπαικά δικαστήρια να ακυρώνουν εκλογές και ανώτερους αξιωματούχους να απειλούν να ακυρώσουν και άλλες, θα πρέπει να αναρωτηθούμε εάν τηρούμε σε υψηλό επίπεδο τα πρότυπα.
»Και μιλάω για “εμάς”, γιατί ειλικρινά πιστεύω ότι είμαστε στην ίδια ομάδα. Πρέπει να κάνουμε περισσότερα από το να μιλάμε για δημοκρατικές αξίες. Πρέπει να τις εφαρμόζουμε. Τώρα, στην πρόσφατη μνήμη πολλών από εσάς που ευρίσκεσθε σε αυτήν την αίθουσα, ο ψυχρός πόλεμος τοποθέτησε τους υπερασπιστές της δημοκρατίας ενάντια σε πολύ πιο τυραννικές δυνάμεις σε αυτήν την ήπειρο. Και σκεφτείτε την πλευρά σε αυτόν τον αγώνα που λογοκρίνει τους αντιφρονούντες, που έκλεισε εκκλησίες, που ακύρωσε εκλογές. Ήταν τότε οι καλοί; Σίγουρα όχι. Και δόξα τω Θεώ έχασαν τον ψυχρό πόλεμο. Έχασαν γιατί ούτε εξετίμησαν ούτε σεβάστηκαν όλες τις ευλογίες της ελευθερίας, την ελευθερία να εκπλήσσεις, να κάνεις λάθη, να επινοείς, να κτίζεις.
»Όπως αποδεικνύεται, δεν μπορείτε να επιβάλετε την καινοτομία ή την δημιουργικότητα, όπως δεν μπορείτε να αναγκάσετε τους ανθρώπους τι να σκεφτούν, τι να αισθανθούν ή τι να πιστέψουν. Και πιστεύουμε ότι αυτά τα πράγματα συνδέονται άμεσα. Και δυστυχώς, όταν κοιτάζω την Ευρώπη σήμερα, μερικές φορές δεν είναι τόσο ξεκάθαρο τι συνέβη σε ορισμένους από τους νικητές του ψυχρού πολέμου. Κοιτάζω τις Βρυξέλλες, όπου οι επίτροποι της Κομμισσιόν προειδοποίησαν τους πολίτες ότι σκοπεύουν να κλείσουν τα μέσα κοινωνικής δικτυώσεως σε περιόδους εμφύλιων αναταραχών: την στιγμή που θα εντοπίσουν αυτό που έχουν κρίνει ως “περιεχόμενο μίσους”. Ή εδώ (σ.σ. την Γερμανία) όπου η αστυνομία έχει πραγματοποιήσει επιδρομές εναντίον πολιτών που είναι ύποπτοι για δημοσίευση αντιφεμινιστικών σχολίων στο διαδίκτυο ως “ημέρα δράσεως καταπολεμήσεως του μισογυνισμού” στο διαδίκτυο.
»Βλέπουμε στην Σουηδία, όπου πριν από δύο εβδομάδες, η κυβέρνησις κατεδίκασε έναν χριστιανό ακτιβιστή για συμμετοχή σε κάψιμο του Κορανίου που οδήγησε στην δολοφονία του φίλου του. Και όπως είπε ανατριχιαστικά ο δικαστής στην περίπτωσή του, οι νόμοι της Σουηδίας για την υποτιθέμενη προστασία της ελεύθερης εκφράσεως δεν δίδουν στην πραγματικότητα –και το παραθέτω– “το ελεύθερο πέρασμα” για να κάνεις ή να πείς οτιδήποτε χωρίς να προσβάλεις την ομάδα που ασπάζεται αυτές τις ιδέες.
»Και ίσως το πιο ανησυχητικό, εννοώ τους πολύ αγαπητούς μας φίλους στο Ηνωμένο Βασίλειο, όπου η απομάκρυνσις από τα δικαιώματα συνειδήσεως έχει θέσει στο στόχαστρο ιδίως τις βασικές ελευθερίες των θρησκευόμενων Βρεταννών. Πριν από δύο χρόνια, η βρεταννική κυβέρνησις κατηγόρησε τον Άνταμ Σμιθ Κόννερ, έναν 51χρονο φυσιοθεραπευτή και βετεράνο του στρατού, για το αποτρόπαιο “έγκλημα” ότι στεκόταν 50 μέτρα από μια κλινική αμβλώσεων και προσευχόταν σιωπηλά για τρία λεπτά. Δεν εμπόδιζε κανέναν, δεν μιλούσε σε κανέναν, απλώς προσευχόταν σιωπηλά μόνος του. Όταν η αστυνομία τον ενετόπισε, του ζήτησε να πεί τον λόγο που προσευχόταν, ο Άνταμ απήντησε απλά, ήταν για λογαριασμό του αγέννητου γυιού του που είχε κάνει έκτρωση πριν από μερικά χρόνια η πρώην φίλη του. Οι αστυνομικοί δεν συγκινήθηκαν.Ο Άνταμ εκρίθη ένοχος για παραβίαση του νέου νόμου της κυβερνήσεως για τις ζώνες προστασίας, ο οποίος ποινικοποιεί την σιωπηλή προσευχή και άλλες ενέργειες που θα μπορούσαν να επηρεάσουν την απόφαση ενός ατόμου σε απόσταση 200 μέτρων από μια κλινική. Κατεδικάσθη να πληρώσει χιλιάδες λίρες ως δικαστικά έξοδα στην εισαγγελία.
»Τώρα, θα ήθελα να μπορούσα να πω ότι αυτό ήταν ένα τυχαίο, ένα μεμονωμένο, τρελλό παράδειγμα κακογραμμένου νόμου που εθεσπίσθη εναντίον ενός και μόνο ατόμου. Αλλά όχι. Τον περασμένο Οκτώβριο, μόλις πριν από λίγους μήνες, η κυβέρνησις της Σκωτίας άρχισε να διανέμει επιστολές σε πολίτες των οποίων τα σπίτια ευρίσκοντο στις λεγόμενες ζώνες ασφαλούς προσβάσεως, προειδοποιώντας τους ότι ακόμη και η ιδιωτική προσευχή μέσα στα σπίτια τους μπορεί να ισοδυναμεί με παραβίαση του νόμου. Φυσικά, η κυβέρνησις προέτρεψε τους αναγνώστες να αναφέρουν οποιονδήποτε συμπολίτη είναι ύποπτος στην ενοχή για έγκλημα σκέψεως στην Βρεταννία και σε ολόκληρη την Ευρώπη.
»Η ελευθερία του λόγου, φοβάμαι, υποχωρεί και προς χάρη της σάτιρας. Προς χάριν της κωμωδίας και της αλήθειας, θα παραδεχθώ ότι μερικές φορές οι πιο δυνατές φωνές υπέρ της λογοκρισίας δεν προέρχονται από την Ευρώπη, αλλά από την χώρα μου, όπου η προηγούμενη διοίκησις απείλησε και εκφόβιζε τα μέσα κοινωνικής δικτυώσεως να λογοκρίνουν την λεγόμενη παραπληροφόρηση. Παραπληροφόρησις, όπως για παράδειγμα, της ιδέας ότι ο κορωνοιός πιθανώτατα είχε διαρρεύσει από εργαστήριο στην Κίνα. Η ίδια η κυβέρνησίς μας ενθάρρυνε τις ιδιωτικές εταιρείες να φιμώσουν τους ανθρώπους που τόλμησαν να πούν την προφανή αλήθεια.
»Έρχομαι λοιπόν εδώ σήμερα όχι απλώς με μια παρατήρηση, αλλά με μία προσφορά. Και όπως η κυβέρνησις Μπάιντεν φαινόταν απεγνωσμένη στο να φιμώσει τους ανθρώπους επειδή είπαν την γνώμη τους, έτσι και η κυβέρνησις Τράμπ θα κάνει ακριβώς το αντίθετο και ελπίζω ότι μπορούμε να συνεργαστούμε σε αυτό. Στην Ουάσιγκτων, υπάρχει ένας νέος σερίφης στην πόλη. Και υπό την ηγεσία του Ντόναλντ Τράμπ μπορεί να διαφωνούμε με τις απόψεις σας, αλλά θα αγωνιστούμε για να υπερασπιστούμε το δικαίωμά σας να τις λέτε δημοσίως.
»Τώρα, ευρισκόμεθα στο σημείο, φυσικά, που η κατάστασις έχει γίνει τόσο άσχημη, που φέτος τον Δεκέμβριο, η Ρουμανία ακύρωσε αμέσως τα αποτελέσματα των Προεδρικών εκλογών με βάση κάποιες αβάσιμες υποψίες μιάς υπηρεσίας πληροφοριών και την τεράστια πίεση από τις γειτονικές χώρες της. Απ’ ο,τι καταλαβαίνω, ισχυρίζοντο ότι η ρωσσική παραπληροφόρησις είχε επηρεάσει τις ρουμανικές εκλογές. Αλλά θα ζητούσα από τους Ευρωπαίους φίλους μου να έχουν και μια άλλη προοπτική. Μπορείτε να πιστεύετε ότι είναι λάθος για την Ρωσσία να αγοράζει διαφημίσεις στα μέσα κοινωνικής δικτυώσεως για να επηρεάσει τις εκλογές σας. Και εμείς το πιστεύουμε. Αλλά αν η δημοκρατία σας μπορεί να καταρρεύσει με μερικές εκατοντάδες χιλιάδες δολλάρια ψηφιακής διαφημίσεως από μια ξένη χώρα, τότε δεν ήταν πολύ ισχυρή εξ αρχής.
»Tα καλά νέα είναι ότι τυχαίνει να πιστεύω ότι οι δημοκρατίες σας είναι πολύ πιο ανθεκτικές από όσο πολλοί προφανώς φοβούνται. Και πραγματικά πιστεύω ότι το να επιτρέψουμε στους πολίτες μας να πούν την γνώμη τους θα τους κάνει ακόμη πιο δυνατούς. Κάτι που, φυσικά, μας φέρνει πίσω στο Μόναχο, όπου οι διοργανωτές αυτού του συνεδρίου έχουν απαγορεύσει σε νομοθέτες που εκπροσωπούν λαικιστικά κόμματα, τόσο στα αριστερά όσο και στα δεξιά, να συμμετέχουν στις συνομιλίες αυτές. Τώρα, πάλι, δεν χρειάζεται να συμφωνούμε με όλα ή τίποτε, που λένε και οι άνθρωποι. Αλλά όταν πολιτικοί ηγέτες αντιπροσωπεύουν ένα σημαντικό εκλογικό ποσοστό, είναι καθήκον μας τουλάχιστον να συμμετέχουμε σε έναν διάλογο μαζί τους. Σε πολλούς από εμάς στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού, μοιάζει όλο και περισσότερο με παλιά παγιωμένα συμφέροντα να κρύβονται πίσω από άσχημες λέξεις με σοβιετικούς όρους όπως “παραπληροφόρησις”, που απλά δεν τους αρέσει η ιδέα ότι κάποιος με εναλλακτική άποψη μπορεί να εκφράσει μια διαφορετική άποψη ή, ο Θεός φυλάξοι, να ψηφίσει με διαφορετικό τρόπο ή ακόμη χειρότερα να κερδίσει τις εκλογές.
»Τώρα, αυτή είναι μια διάσκεψις για την ασφάλεια, και είμαι βέβαιος ότι ήρθατε όλοι εδώ προετοιμασμένοι να μιλήσετε για το πως ακριβώς σκοπεύετε να αυξήσετε τις αμυντικές δαπάνες τα επόμενα χρόνια σύμφωνα με κάποιο νέο στόχο. Και αυτό είναι καλό, γιατί όπως έχει ξεκαθαρίσει ο Πρόεδρος Τράμπ, πιστεύει ότι οι Ευρωπαίοι φίλοι μας θα πρέπει να διαδραματίσουν μεγαλύτερο ρόλο στο μέλλον αυτής της ηπείρου. Δεν τον βλέπουμε ως όρο “κατανομή βαρών”, αλλά το θεωρούμε ότι είναι σημαντικό μέρος της κοινής συμμαχίας, οι Ευρωπαίοι να δράσουν οι Ευρωπαίοι ενώ η Αμερική εστιάζει σε περιοχές του κόσμου που βρίσκονται σε μεγάλο κίνδυνο. Αλλά επιτρέψτε μου επίσης να ρωτήσω, πως θα σκεφθείτε καν τα θέματα του προϋπολογισμού εάν δεν ξέρουμε τι είναι αυτό που υπερασπιζόμαστε εξ αρχής; Έχω ακούσει ήδη πολλά στις συνομιλίες μου και είχα πολλές, πολλές υπέροχες συζητήσεις με πολλούς ανθρώπους που ήταν συγκεντρωμένοι εδώ σε αυτό το δωμάτιο. Έχω ακούσει πολλά για το από τι πρέπει να υπερασπιστείτε τον εαυτό σας και φυσικά αυτό είναι σημαντικό. Αλλά αυτό που μου φάνηκε λιγώτερο σαφές και σίγουρα πιστεύω σε πολλούς από τους πολίτες της Ευρώπης, είναι για ποιόν ακριβώς λόγο υπερασπίζεστε τον εαυτό σας.
Ποιο είναι το θετικό όραμα που εμπνέει αυτό το κοινό συμφέρον ασφαλείας που όλοι πιστεύουμε ότι είναι τόσο σημαντικό; Πιστεύω βαθιά ότι δεν υπάρχει ασφάλεια αν φοβάσαι τις φωνές, τις απόψεις και την συνείδηση που καθοδηγούν τους ίδιους τους ανθρώπους σου.
Η Ευρώπη αντιμετωπίζει πολλές προκλήσεις. Αλλά η κρίσις που αντιμετωπίζει αυτή η ήπειρος αυτήν την στιγμή, η κρίσις που πιστεύω ότι αντιμετωπίζουμε όλοι μαζί, είναι δική μας δημιουργία. Εάν φοβάστε τους ψηφοφόρους σας, δεν υπάρχει τίποτε που να μπορεί να κάνει η Αμερική για εσάς. Ούτε για αυτό το θέμα, υπάρχει κάτι που μπορείτε να κάνετε για τον αμερικανικό λαό που με εξέλεξε και εξέλεξε τον Πρόεδρο Τράμπ. Χρειάζεστε δημοκρατικές εντολές για να πετύχετε οτιδήποτε έχει αξία τα επόμενα χρόνια. Δεν διδαχτήκαμε ότι οι αδύνατες επιλογές φέρνουν ασταθή αποτελέσματα; Αλλά υπάρχουν τόσες αξίες που μπορούν να επιτευχθούν με τις δημοκρατικές διαδικασίες, που πιστεύω ότι θα συμβούν με το να ανταποκρίνεστε περισσότερο στις φωνές των πολιτών σας. Εάν θέλετε να απολαύσετε ανταγωνιστικές οικονομίες, εάν θέλετε να απολαύσετε οικονομικά προσιτή ενέργεια και ασφαλείς αλυσίδες εφοδιασμού, τότε χρειάζεστε εντολή για να κυβερνήσετε, επειδή θα πρέπει να πάρετε δύσκολες αποφάσεις για να απολαύσετε όλες αυτές τις επιλογές.
»Και φυσικά το ξέρουμε πολύ καλά. Στην Αμερική, δεν μπορείς να κερδίσεις τις εκλογές λογοκρίνοντας τους αντιπάλους σου ή βάζοντάς τους φυλακή. Είτε πρόκειται για τον αρχηγό της αντιπολιτεύσεως, για μια ταπεινή Χριστιανή που προσεύχεται στο σπίτι της, είτε για έναν δημοσιογράφο που προσπαθεί να κάνει ρεπορτάζ. Ούτε μπορείτε να κερδίσετε τις εκλογές αγνοώντας το βασικό σας εκλογικό σώμα σε θέματα όπως το ποιος ανήκει στην κοινωνία μας.
Πιστεύω πως το να διώχνεις τις ανησυχίες των πολιτών ή ακόμη χειρότερα να αγνοείς τις ανησυχίες τους και να κλείνεις τα μέσα ενημερώσεως ή να ακυρώνεις εκλογές, η ακύρωσις εκλογών ή το να αποκλείεις ανθρώπους από την εκλογική διαδικασία, δεν προστατεύει τίποτε. Στην πραγματικότητα, είναι ο πιο σίγουρος τρόπος καταστροφής της δημοκρατίας. Το να μιλάς και να εκφράζεις απόψεις δεν είναι παρέμβασις στις εκλογές. Ακόμη και όταν οι άνθρωποι εκφράζουν απόψεις εκτός της χώρας σας, ακόμη και όταν αυτοί οι άνθρωποι έχουν μεγάλη επιρροή –και πιστέψτε με, το λέω με χιούμορ– αν η αμερικανική δημοκρατία μπορεί να επιβίωσε για δέκα χρόνια από τις επιπλήξεις της Γκρέτας Τούνμπεργκ, μπορείτε να επιβιώσετε και εσείς για λίγους μήνες από τον Έλον Μασκ. Αλλά αυτό που καμμία δημοκρατία, αμερικανική, γερμανική ή ευρωπαική δεν θα επιβιώσει, είναι να λέει σε εκατομμύρια ψηφοφόρους ότι οι σκέψεις και οι ανησυχίες τους, οι φιλοδοξίες τους, οι εκκλήσεις τους για ανακούφιση, είναι άκυρες ή ανάξιες να ληφθούν υπ’ όψιν. Η δημοκρατία βασίζεται στην ιερή αρχή ότι η φωνή του λαού έχει σημασία».
Πηγή: estianews.gr
