Δεν είναι σαφές που το πάει η νέα διακυβέρνηση Τραμπ αλλά υπάρχουν στοιχεία του δόγματος Νίξον σημειώνει ο καθηγητής Γεωπολιτικής και Σύγχρονων Στρατιωτικών Τεχνολογιών, διευθυντής του Τομέα Θεωρίας και Ανάλυσης Πολέμου στην Σχολή Ευελπίδων, Κύριος Κώστας Γρίβας
Το Δόγμα Νίξον, που διατυπώθηκε κατά τη διάρκεια της διακυβέρνησης του Προέδρου Ρίτσαρντ Νίξον στα τέλη της δεκαετίας του 1960 και στις αρχές της δεκαετίας του 1970, αφορούσε κυρίως την εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ στο πλαίσιο του Βιετνάμ και τις ευρύτερες στρατηγικές του Ψυχρού Πολέμου. Αν και δεν όριζε ρητά τις «σφαίρες επιρροής» με τον τρόπο που κατανοείται παραδοσιακά ο όρος, καθιέρωσε σημαντικές αρχές σχετικά με την εμπλοκή των ΗΠΑ σε παγκόσμιες συγκρούσεις και συμμαχίες
Μάλιστα τα κείμενα που έχουν αναλύσει το δόγμα Νίξον μιλούν από τότε για το δίπολο Ελλάδας Τουρκίας. Το Δόγμα Νίξον, αν και δεν όριζε επίσημα συγκεκριμένα έθνη ως «πληρεξούσιους» των ΗΠΑ, υπονοούσε μια στρατηγική συνεργασίας με ορισμένες χώρες για να ενεργούν για λογαριασμό των συμφερόντων των ΗΠΑ, ειδικά σε περιοχές όπου οι ΗΠΑ προσπάθησαν να περιορίσουν την άμεση στρατιωτική εμπλοκή. Οι ΗΠΑ παρείχαν στρατιωτική και οικονομική βοήθεια τόσο στην Ελλάδα όσο και στην Τουρκία, θεωρώντας τους κρίσιμους συμμάχους κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου. Οι ΗΠΑ στόχευαν να σταθεροποιήσουν αυτά τα έθνη, ιδιαίτερα υπό το φως των εντάσεων στην περιοχή και των στρατηγικών τους θέσεων
Στο μέτωπο της Μέσης Ανατολής, το Δόγμα Νίξον υπογράμμισε τη σημασία της υποστήριξης των ΗΠΑ προς το Ισραήλ ως προπύργιο κατά της σοβιετικής επιρροής στην περιοχή. Η στρατιωτική και οικονομική υποστήριξη που δόθηκε στο Ισραήλ εδραίωσε τον ρόλο του ως βασικού συμμάχου των Η.Π.Α.
Παράλληλα ο Κύριος καθηγητής σημειώνει ότι φαίνονται προβληματικές οι σχέσεις της Ελλάδας με την ομάδα Τραμπ αλλά και με Ρωσία και Κίνα όπου με την Ρωσία ουσιαστικά δεν υπάρχουν. Θυμίζουμε ότι μετά το 1974, η Ελλάδα σύνηψε διπλωματικές σχέσεις με τη Σοβιετική Ένωση και άρχισε να ακολουθεί μια πιο ανεξάρτητη εξωτερική πολιτική. Υπήρχε η επιθυμία να διατηρηθεί ένας βαθμός ισορροπίας μεταξύ των υποχρεώσεων του ΝΑΤΟ και των σχέσεων με τις χώρες του Ανατολικού Μπλοκ, συμπεριλαμβανομένης της ΕΣΣΔ
Αργότερα και μετά την κατάρρευση της ΕΣΣΔ η Ελλάδα έχει υποστηρίξει κατά καιρούς διάφορες ρωσικές πρωτοβουλίες στη νοτιοανατολική Ευρώπη, συμπεριλαμβανομένων ενεργειακών έργων. Ο ΤΑΠ και άλλες ενεργειακές συμφωνίες αποτελούν παραδείγματα συνεργασίας, καθώς η Ελλάδα λειτουργεί ως χώρα διέλευσης για το ρωσικό φυσικό αέριο προς την Ευρώπη.
Δεν πρέπει να μας διαφεύγει ότι η Ελλάδα είχε συχνά υποστηρίξει τους στενότερους δεσμούς μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Ρωσίας και είχε εκφράσει ανησυχίες για τις κυρώσεις της ΕΕ κατά της Ρωσίας μετά την προσάρτηση της Κριμαίας το 2014. Τότε η Ελλάδα εξέφρασε ανησυχίες για τις αρνητικές επιπτώσεις των κυρώσεων στην οικονομία της, ιδιαίτερα στους τομείς της γεωργίας και του τουρισμού. Οι ανησυχίες αποδείχθηκαν βάσιμες μιάς και για παράδειγμα, οι ελληνικές εξαγωγές αγροτικών προϊόντων υπέφεραν καθώς η Ρωσία ανταπέδωσε με δικά της εμπάργκο κατά των δυτικών προϊόντων.
Για τις σχέσεις της Χώρας μας με την Κίνα, δεν πρέπει να μας διαφεύγει ότι κατά τη διάρκεια της διαμάχης του 2021 για τον αγωγό East Med μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας, η Κίνα υποστήριξε την Ελληνική θέση τονίζοντας τη σημασία της κυριαρχίας και της εδαφικής ακεραιότητας. Αυτή η υποστήριξη ήταν εξαιρετικά σημαντική για την Ελλάδα, καθώς αντικατόπτριζε ένα επίπεδο κατανόησης και υποστήριξης από έναν σημαντικό παγκόσμιο παράγοντα. Όμως η σύγκρουση στην Ουκρανία έχει επιδεινώσει τις εντάσεις στις σχέσεις ΕΕ-Κίνας. Η Ελλάδα, όπως και άλλα κράτη μέλη της ΕΕ, είναι υποχρεωμένη να εφαρμόσει κυρώσεις της ΕΕ κατά της Κίνας, κυρίως για ζητήματα όπως τα ανθρώπινα δικαιώματα στο Σιντζιάνγκ και στη Θάλασσα της Νότιας Κίνας.
Παραπολιτικά (Εκπομπή Ο Εξαρχείων) parapolitikaradio.gr
