Ο καθηγητής πολιτικής σκέψης στο Πανεπιστήμιο του Λιβάνου, Gerard Deeb, με άρθρο του στην αραβική Al Jazeera αναφέρεται στις ευκαιρίες που προέκυψαν μετά την πτώση του καθεστώτος του Μπασάρ αλ Άσαντ στη Συρία, κυρίως στη δυνατότητα μεταφοράς αραβικού φυσικού αερίου στην Ευρώπη μέσω τουρκικού εδάφους.
Ο συντάκτης ξεκινά το άρθρο του παραθέτοντας δήλωση του Αμερικανού φιλοσόφου και πολιτικού επιστήμονα Φράνσις Φουκουγιάμα/ Francis Fukuyama, σε συνέντευξή του στη γαλλική εφημερίδα Le Point, στην οποία είπε: «Ο πρόεδρος των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ θα επιλύσει τη σύγκρουση στην Ουκρανία σε βάρος του Κιέβου».
Ο Φουκουγιάμα επεσήμανε ότι ο εκλεγμένος πρόεδρος των ΗΠΑ δεν σέβεται τον Ουκρανό Πρόεδρο Βλαντιμίρ Ζελένσκι, ούτε τον ενδιαφέρει η Ουκρανία.
Είναι γνωστό ότι ο Τραμπ τόνισε κατά τη διάρκεια δηλώσεων Τύπου ότι ο Ζελένσκι πρέπει να προετοιμαστεί για την επίτευξη συμφωνίας για τον τερματισμό της σύγκρουσης στην Ουκρανία, προσθέτοντας ότι δεν έπρεπε να επιτραπεί στο Κίεβο να χτυπήσει το ρωσικό εσωτερικό με αμερικανικούς πυραύλους μεγάλου βεληνεκούς απόφαση που «πρέπει να επανεξεταστεί».
Τελικά, δεν νίκησε ο Φιλελευθερισμός
Ο Φουκουγιάμα έκανε ένα λάθος πριν από περισσότερα από είκοσι χρόνια, όταν η ευφορία της πτώσης της Σοβιετικής Ένωσης τον οδήγησε να εκδώσει ένα βιβλίο με τίτλο «Το τέλος της ιστορίας και η νίκη του τελευταίου ανθρώπου», στο οποίο προσομοίωσε το μέλλον των μετακομμουνιστικών λαών και στην οποία θεωρούσε ότι ο κόσμος βρισκόταν στα πρόθυρα της τελικής νίκης του φιλελεύθερου ανθρώπου.
Αλλά με την άνοδο της Κίνας και της Ρωσίας στο κάλεσμα των Ρώσων ηγετών, Βλαντιμίρ Πούτιν, και του Κινέζου Σι Τζινπίνγκ, να οικοδομήσουν ένα πολυπολικό παγκόσμιο σύστημα, οι ιδέες του Φουκουγιάμα άλλαξαν και η ανάγνωσή του έγινε πιο λογική και ρεαλιστική.
Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο ο άνδρας έγραψε ένα άλλο βιβλίο το 2015 με τον τίτλο «Islam, Modernity, and the Arab Spring», στο οποίο εξέφρασε την υποχώρηση του από τις εξτρεμιστικές του ιδέες, επικρίνοντας ορισμένες αμερικανικές πολιτικές στην αντιμετώπιση παγκόσμιων και αραβικών ζητημάτων ένα λάθος στην ανάγνωσή του για την τύχη του ουκρανικού πολέμου αυτή τη φορά.
Αυτό που είπε ο Φουκουγιάμα βασίζεται σε δηλώσεις του Προέδρου Τραμπ, τις οποίες έκανε σε περισσότερες από μία περιπτώσεις, στις οποίες δεσμεύτηκε να σταματήσει τον πόλεμο στην Ανατολική Ευρώπη με τη βάση ότι αυτός ο πόλεμος δεν θα φέρει στρατηγικά κέρδη στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Επιπλέον, ο Τραμπ είχε εκφράσει τον θαυμασμό του για τον Πρόεδρο Πούτιν, καθώς η πρώτη του θητεία χαρακτηριζόταν από επαναπροσέγγιση με τη Ρωσία, σε αντίθεση με την πολιτική του προέδρου Τζο Μπάιντεν, ο οποίος έθεσε ως προτεραιότητα στις εξωτερικές του πολιτικές τον περιορισμό της ρωσικής ανόδου εισερχόμενος σε αυτήν με τον πόλεμο φθοράς με άρμα το Κίεβο.
Το κριτήριο των συμφερόντων και του κέρδους
Ο οπαδός του Τραμπ δεν πρέπει να εμπιστεύεται αυτά που δηλώνει , ούτε καν στα συναισθήματα που δείχνει προς τους άλλους, καθώς αυτός ο άνθρωπος που προέρχεται από τον κόσμο των οικονομικών και των επιχειρήσεων είναι εμποτισμένος με ρεαλιστική σκέψη που πιστεύει ότι δεν υπάρχει μόνιμη έχθρα και συνεχής φιλία, κάθε τι καθορίζεται από συμφέροντα και τίποτα περισσότερο. Ως εκ τούτου, συνάγεται το συμπέρασμα ότι ανεξάρτητα από τα πόσα tweet κάνει ο Τραμπ έξω από το ποίμνιο, δεν θα μπορέσει να φέρει τη χώρα του σε εχθρότητα με την ευρωπαϊκή Δύση, ούτε στο επίπεδο της αναστολής της ένταξης της χώρας του στον Οργανισμό Βορειοατλαντικής Συνθήκης (ΝΑΤΟ), ούτε να προσπαθήσει να αφήσει την Ευρώπη για να πολεμήσει τον πόλεμο μόνη με τη Ρωσία. Διότι αυτό θα δώσει ένα απόλυτο πλεονέκτημα στο πετρέλαιο και το φυσικό αέριο της Μόσχας να καταλάβει την ευρωπαϊκή αγορά και αυτό δεν είναι συμβατό με τις φιλοδοξίες του Τραμπ και της νέας του διακυβέρνησης.
Ανάλυση που διεξήγαγε το ρωσικό πρακτορείο «Novosti» στοιχείων της στατιστικής υπηρεσίας Eurostat έδειξε ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση προσπαθεί να βρει νέους προμηθευτές φυσικού αερίου. Εν αναμονή της αποτροπής της Ουκρανίας από το να επιτρέψει στην επικράτειά της να παραμείνει λιμάνι διαμετακόμισης ρωσικού φυσικού αερίου προς την Ευρώπη, καθώς η τρέχουσα συμφωνία μεταξύ των δύο χωρών για τη μεταφορά ρωσικού φυσικού αερίου λήγει στα τέλη του 2024, δηλαδή στα τέλη αυτού του μήνα.
Η μεταφορά του αραβικού αερίου μέσω Τουρκίας
Οι αναλύσεις έχουν κλιμακωθεί ότι μέρος της ανατροπής του συριακού καθεστώτος είναι υπέρ της μεταφοράς αραβικού αερίου μέσω της Τουρκίας στα βάθη της Ευρώπης, για να αποτελέσει μια εναλλακτική ενέργεια στο ρωσικό αέριο.
Ένα σενάριο που δεν απέχει πολύ από την πραγματικότητα, ειδικά από τη στιγμή που υπάρχει αμερικανοτουρκικό ενδιαφέρον να πετύχει η αποστολή των παρατάξεων της αντιπολίτευσης που ανέλαβαν την εξουσία στη χώρα, που αντιπροσωπεύεται από τις επισκέψεις Αμερικανών και Τούρκων ηγετών και αξιωματούχων στη Δαμασκό, και εκδίδοντας αποφάσεις που είναι προς το συμφέρον της σταθερότητας και της αναγέννησης της χώρας.
Ο ρεαλισμός της κατανάλωσης ενέργειας- τα διλήμματα
Κανείς δεν μπορεί να αγνοήσει την απόφαση της Αμερικανίδας απεσταλμένης Barbara Leaf, που επισκέφθηκε τη Δαμασκό, να ακυρώσει την προκήρυξη των δέκα εκατομμυρίων δολαρίων για όποιον παρέχει σημαντικές πληροφορίες για τον Αχμέτ αλ Σαράα.
Ο σχεδιασμός εισαγωγής αραβικού φυσικού αερίου βαθιά στην Ευρώπη μπορεί να διαρκέσει χρόνια, ενώ η ευρωπαϊκή ανάγκη να παραιτηθεί από τη ρωσική ενέργεια απαιτεί μόνο μέρες.
Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο έχει προκύψει ένα άλλο σενάριο, το οποίο έχει αρχίσει να εμφανίζεται ανοιχτά καθώς ο Τραμπ αναλαμβάνει την προεδρία στις 20 Ιανουαρίου και αντιπροσωπεύεται από τον κανόνα εκβιασμού που χρησιμοποιεί ο Πρόεδρος Τραμπ στις κλήσεις του προς την Ευρωπαϊκή Ένωση, η οποία μπορεί να αντιμετωπίσει επιπλέον τους δασμούς των ΗΠΑ αν ο Ευρωπαίος δεν συνάψει συμφωνία να αυξήσει τις εισαγωγές αμερικανικού πετρελαίου και φυσικού αερίου.
Στόχος νέες πηγές ενέργειας, νέες γεωτρήσεις
Σύμφωνα με στοιχεία της αμερικανικής κυβέρνησης, η Ευρωπαϊκή Ένωση αγοράζει ήδη το μεγαλύτερο μέρος των εξαγωγών πετρελαίου και φυσικού αερίου των ΗΠΑ.Ωστόσο, τα στοιχεία επιβεβαίωσαν ότι δεν υπάρχουν επί του παρόντος διαθέσιμες επιπλέον ποσότητες ενέργειας, εκτός εάν η κυβέρνηση των ΗΠΑ αυξήσει την παραγωγή της ή τουλάχιστον ανακατευθύνει ποσότητες από την Ασία – τον άλλο μεγάλο καταναλωτή αμερικανικών ενεργειακών προϊόντων – προς την Ευρώπη.
Είναι ένα αμερικανικό δίλημμα που μόνο μπορεί να σταματήσει, αλλά η επίλυσή του δεν θα είναι δύσκολη, ειδικά μετά από όσα δήλωσε ο Τραμπ στις 9 Δεκεμβρίου, σε συνέντευξη στο αμερικανικό δίκτυο CNBC, ότι η παραγωγή πετρελαίου θα είναι μία από τις προτεραιότητες της επόμενης κυβέρνησής του. Όταν ρωτήθηκε για τις προτεραιότητές του κατά την επόμενη θητεία του, ο Τραμπ είπε: «Θα επικεντρωθώ στη γεώτρηση, αγαπητή μου… γεώτρηση».
Σε μια ήρεμη ανάγνωση των όσων είπε ο Τραμπ για τη γεώτρηση, γίνεται σαφές ότι είναι σοβαρός στο να καλεί τις αμερικανικές εταιρείες ενέργειας να εντείνουν τις εργασίες γεώτρησης, επειδή είναι η πραγματική ευκαιρία της Αμερικής, προτού η Γηραιά Ήπειρος εμφανιστεί για να βρει εναλλακτικές λύσεις που αγοράζει αμερικανικό φυσικό αέριο και πετρέλαιο σε πενταπλάσιες τιμές από την παγκόσμια αγορά, όπως δήλωσε, κάποτε, ο Γάλλος πρόεδρος Εμανουέλ Μακρόν και κατηγόρησε τον Πρόεδρο Μπάιντεν για αυτό το θέμα.
Υπό το πρίσμα της αμερικανικής ανάγκης να βελτιώσει τη θέση του γενικού προϋπολογισμού της, αυτό απαιτεί εστίαση στη δημιουργία νέων εσόδων.
Είτε αυτές θα γίνουν μέσω της αύξησης των δασμών στα ξένα αγαθά, και αυτό μπορεί να αποτελέσει κρίση για τον κύριο σύμμαχο της Αμερικής, που είναι η Ευρώπη ή για να αυξήσει η τελευταία τις εισαγωγές αμερικανικής ενέργειας.
Για αυτόν τον λόγο, και για άλλους λόγους, ο πόλεμος στην Ουκρανία δεν θα σταματήσει παρά τις υποσχέσεις του Τραμπ, ώστε να μην επιτρέψει στη ρωσική ενέργεια να ανταγωνιστεί ξανά την αμερικανική ενέργεια στην Ευρώπη.
—
Αποκλειστικά στο ΒΑΛΚΑΝΙΚΟ ΠΕΡΙΣΚΟΠΙΟ
