«[Ε]ίναι σαφές πως το κακό αγκάθι ήταν και παραμένει ο βρετανικός παράγοντας, ο οποίος είναι σε συνεχή προσπάθεια να προωθήσει ιδέες. Στην προκειμένη περίπτωση, η προσπάθεια του Φόρεϊν Όφις επικεντρώνεται στο θέμα της κυριαρχίας. Να βρεθεί, δηλαδή, μια διατύπωση σε σχέση με την κυριαρχία, που θα ξεπερνά «τις δυσκολίες». Οι Βρετανοί προτάσσουν το αφήγημα πως τον τελευταίο καιρό οι Τούρκοι δεν αναφέρονται σε δυο κράτη, αλλά στο θέμα της κυριαρχικής ισότητας. Αν και το θέμα αφορά τη διατύπωση και όχι την ουσία, οι του Φόρεϊν Όφις επιμένουν να κάνουν λόγο για «διαφοροποίηση» της κατοχικής πλευράς. Άλλωστε στο Λονδίνο γνωρίζουν πως η κυριαρχική ισότητα σημαίνει αναγνώριση της αποσχιστικής οντότητας και παραπέμπει σε ένα συνομοσπονδιακό μοντέλο, στο οποίο δυο κράτη θα συνεργάζονται ως ίσοι συνέταιροι.»
Στο προαναφερθέν άρθρο μας εξηγήθηκε ότι:
«Σύμφωνα με την τουρκική [ανάγνωση της Συνθήκης της Λωζάνης], σε περίπτωση που αλλάξει το καθεστώς στην Κύπρο -ειδικά εάν η λύση που θα επιδιωχθεί θα συνιστά αλλαγή κυριαρχίας, όπως άλλωστε προτείνουν οι Τούρκοι με τα δύο κυρίαρχα κράτη-, αυτομάτως θα συνεπάγεται την αναθεώρηση της [συνθήκης] και την ταυτόχρονη ανάγκη επαναδιαπραγμάτευσης με την Ελλάδα των ζητημάτων που η Άγκυρα μονομερώς θέτει διαχρονικά. Σε αυτό ακριβώς αναφέρθηκε και ο Ερσίν Τατάρ στέλνοντας μήνυμα προς την Βρετανία [όταν είπε ότι το 1878 η διοίκηση του νησιού αφέθηκε στο Ηνωμένο Βασίλειο, αλλά τα δικαιώματα ιδιοκτησίας δεν μεταβιβάστηκαν] ακολουθώντας κατά γράμμα την πολιτική που χάραξε ο Νιχάτ Ερίμ, προφανώς καθ' υπόδειξη της Άγκυρας. Η δήλωση επίσης σημαίνει ότι παρασκηνιακά οι Τούρκοι πιθανότατα συζητάνε ήδη το ζήτημα στη βάση της Λωζάνης με τους Βρετανούς και τώρα τους πιέζουν μέσω των Τ/κ.»
Συμπερασματικά, είναι ήσσονος σημασίας εάν οι Τούρκοι δεν αναφέρονται σε δυο κράτη αλλά σε «κυριαρχική ισότητα», όπως διατείνεται το Φόρεϊν Όφις. Αυτό που έχει σημασία -αποκωδικοποιώντας την τουρκική ερμηνεία για της προβλέψεις της Λωζάνης- είναι ότι εάν το μοντέλο «λύσης» επιφέρει αλλαγή κυριαρχίας (όπως πχ με την «αναγνώριση της κυριαρχικής ισότητας και του ισότιμου διεθνούς καθεστώτος»), τότε αυτό θα συνεπάγεται αφενός την πλήρη αναγνώριση του ψευδοκράτους και αφετέρου -σύμφωνα με το τουρκικό αφήγημα- την κατάλυση της Λωζάνης. Τα βρετανοτουρκικά νομικίστικα τερτίπια και αλλαγές στις δημόσιες τοποθετήσεις έναν απώτερο στόχο έχουν: Το να συνδέσουν το Κυπριακό με την Λωζάνη κάτω από τη μύτη μας σερβίροντας μια «εύπεπτη λύση» για το «καλό μας»...
