Σε κείμενό μου την Κυριακή με τίτλο “έφθασε τα όριά της η Τουρκία” επισήμανα, επικαλούμενος το βιβλίο του Πωλ Κέννεντυ “η άνοδος και η πτώση των Μεγάλων δυνάμεων”, πως κύρια αιτία κατάρρευσης των δυνάμεων είναι η υπερεπέκτασή τους. Και η Τουρκία έφθασε τα όρια αυτά.
Δημοσίευμα του Middle East Eye έχει ως τίτλο “Turkey to deploy frigates to guard energy exploration ship in Somalia”, “Η Τουρκία θα αναπτύξει φρεγάτες για τη φύλαξη του πλοίου εξερεύνησης ενέργειας στη Σομαλία”. Η Σομαλία είναι ένα ακόμη μέτωπο που άνοιξε η Τουρκία. Πλοία και στρατός στη Σομαλία, πλοία και στρατός στη Λιβύη, πλοία και στρατός στον ¨Ευξεινο, κατοχικές δυνάμεις στη Συρία, αεροπορικές επιθέσεις στο Ιράκ, πλοία στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο, διπλωματικό μέτωπο με το Ισραήλ, ναζάκια προς τις ΗΠΑ, αεροπορική αδυναμία.
Όλα αυτά ταυτόχρονα ούτε οι ΗΠΑ μπορούν να τα αντιμετωπίσουν.
Μόνο η Αθήνα φοβάται. Η παρακμασμένη και πολιτικά και κοινωνικά Αθήνα.
Την ώρα, μάλιστα, που υπάρχουν νέα πολεμικά μέσα που μπορούν να καταστήσουν μια επιχείρηση αβέβαιη στον θεωρούμενο ισχυρό.
Χρειάζεται αλλαγή του δόγματος του “δεδομένου” και οικοδόμηση συμμαχιών που θα πλαγιοκοπούν τον αντίπαλο. Τρέμουν, και μόνο, με την ιδέα στην Αθήνα. Οπότε, κανείς δεν μας φταίει. Εμείς υπονομεύουμε την ύπαρξή μας. Οικοδόμηση εθνικά ωφέλημων συμμαχιών για να προστατευτούμε απο έναν συμμαχικό θανάσιμο αντίπαλο [την Τουρκία] δεν σημαίνει αμφισβήτηση ούτε του προσανατολισμού της χώρας, ούτε των συμμαχικών υποχρεώσεων. Για να τα παράσχουμε αυτά στη Δύση πρέπει να υπάρχουμε.
Ας εγγυηθεί την ασφάλεια και την ακεραιότητα της χώρας το ΝΑΤΟ και η Δύση (απο την Τουρκία) και τότε τα πράγματα θα αλλάξουν. Όσο, όμως, τα αποδέχονται, όσο αποδέχονται στη Συμμαχία πως η προστασία που παρέχει δεν περιλαμβάνει την τουρκική απειλή, κάτι πρέπει να κάνει η χώρα.
Διαφορετικά παραδίδεται αμαχητί.
Allah Erdoğan’ı korusun. Başka cephelerde de başkan. seninle
ΥΓ: το κείμενό μου στο οποίο αναφέρομαι: Φθάνει στα όριά της η Τουρκία
Πηγή: anixneuseis.gr
