Σύντομες διηγήσεις από την Ασκητική και Ησυχαστική Αγιορείτικη Παράδοση - Το πνεύμα των παλαιών Πατέρων (Δ'-Μέρος)

Ει­πε Γέρων: «Πα­λαιά στα Καυ­σο­κα­λυ­βια η­ταν δι­α­κο­σιοι πα­τε­ρες. Ως αρχή τους ει­χαν την υπα­κοή, την σι­ω­πη, την ευ­χη και το ερ­γο­χει­ρο. Ο­λοι ερ­γα­ζον­ταν σι­ω­πη­λοί στο ερ­γο­χει­ρο τους, λε­γον­τας νο­ε­ρα την ευ­χη· νο­μι­ζε κα­νε­ις ο­τι η Σκη­τη ει­ναι ε­ρη­μος, για­τι δεν α­κο­υ­γον­ταν φω­νες. Ο­ταν δύο πα­τε­ρες συ­ναν­τι­ον­ταν, ε­βα­ζαν με­τα­νοι­α και ήταν τυ­πι­κο η ε­ξης στι­χο­μυ­θι­α:

–Ευ­λο­γεί­τε.

–Ο Κύριος.

–Τι κα­νει ο Γέροντας;

–Δι' ευ­χων σας κα­λα. Χω­ρις πε­ριτ­τα λο­για.

»Οι πα­λαι­οι πα­τε­ρες μας ε­δω στην Σκη­τη η­ταν βια­στες. Στις α­γρυ­πνι­ες ο­λη τη νυ­χτα στο Κυ­ρια­κο το­υς ε­βλε­πες α­κι­νη­τους σαν κο­λώνες, σκυ­φτοί να τρα­βα­νε κομ­πο­σχο­ι­νι. Δεν η­ταν αλ­λη κρα­ση, πιο γε­ροί α­πο μας· οι πιο πολ­λοί η­ταν γε­ρον­τα­κια και αρ­ρω­στοι, αλ­λα ει­χαν πο­λυ ζη­λο και η­ταν α­γω­νι­στες.

»Στο Κυ­ρια­κο ερ­χον­ταν με το κου­κο­υ­λι. Τι­μου­σαν και τη­ρού­σαν τα τυ­πι­κα· η­ταν α­ξιοι σε­βα­σμού, για­τι σε­βον­ταν και οι ι­διοι τα τυ­πι­κα.

»Στις Συ­να­ξεις θα μι­λού­σε πρω­τα ο γε­ρον­το­τε­ρος, με­τα ο ε­πο­με­νος κ.ο.κ. Νε­ω­τε­ρος πο­τε δεν ε­παιρ­νε τον λο­γο, πριν ερ­θη η σει­ρα του. Σήμερα πα­ει, χα­θη­κε και αυ­το.

»Πα­λαιά υ­πηρ­χε το ”ευλόγησον”. Υ­πηρ­χαν βε­βαι­α και τα αν­θρω­πι­να, αλ­λα ι­σχυ­ε το ”ευλόγησο­ν”. Και ο με­γα­λυ­τε­ρος α­κο­μα ε­βα­ζε με­τα­νοι­α στον μι­κρο­τε­ρο και ε­λε­γε ”ευλόγησον”.

»Πα­λαι­α στα Καυ­σο­κα­λυ­βια υ­πηρ­χαν Γε­ρον­τες ευ­λα­βείς, ε­να­ρε­τοι και α­γω­νι­στες. Ε­κα­ναν στο Κυ­ρια­κο με­χρι ε­ξην­τα α­γρυ­πνι­ες ο­λο­νυ­κτι­ες τον χρο­νο. Γε­ρον­τα­κια υ­πε­ρη­λι­κες ερ­χον­ταν με δυ­σκο­λι­α λο­γω γη­ρα­τος και α­σθε­νεί­ας, και πε­ρι­με­ναν στο Κυ­ρια­κο μι­ση ω­ρα, με­χρι να χτυ­πη­ση η καμ­πα­να. Τη­ρού­σαν α­λου­σι­α και ευ­ω­δι­α­ζαν. Με­τα την κοί­μη­ση τους, κα­τα την α­να­κο­μι­δη, οι κα­ρες τους η­ταν κα­τα­κι­τρι­νες».

Πηγή

Ο κύριος ΕΠΙΚΑΙΡΟΣ...

Tο iEpikaira στο Google News...