Η Τουρκία φιλοδοξεί να ενώσει τα κράτη του νότιου Καυκάσου υπό την ηγεσία της. Είναι το όραμα του Ερντογάν για τον “τουρκικό κόσμο” που στόχος είναι, να έχει πραγματοποιηθεί μέχρι το 2040. Η εμπλοκή της Τουρκίας στον πόλεμο Αζερμπαϊτζάν-Αρμενίας, είναι μέρος αυτού του σχεδίου. Δεν είναι λίγες οι φορές που ο Τούρκος πρόεδρος έχει φωτογραφηθεί με φόντο τον χάρτη της μεγάλης Τουρκίας. Και δεν είναι λίγες οι φορές που τα βαλκανικά κράτη μέχρι και την Κύπρο παρακολουθούν με δέος αυτές τις εικόνες.
Η φιλοδοξία του Ερντογάν είναι δεδομένη και για να γίνει πράξη απαιτείται ένας νέος χάρτης στα βαλκάνια, την Κύπρο και τις σχέσεις με την Ελλάδα. Πολλά μοιάζουν με σενάρια επιστημονικής φαντασίας, αλλά μια ματιά στον παγκόσμιο χάρτη των συγκρούσεων θα μας πείσει ότι η πραγματικότητα ξεπερνά τη φαντασία. Υπό το πρίσμα αυτό, η 10η Σύνοδος Κορυφής του Οργανισμού Τουρκικών Κρατών που διεξήχθη στην Αστάνα του Καζακστάν (3/11/2023), με μότο «Η ώρα των Τούρκων» (Turk Time) επιβεβαίωσε την ακλόνητη δέσμευση των Αρχηγών Κρατών για την εμβάθυνση της συνεργασίας του Τουρκικού Κόσμου.
Υπενθυμίζεται ότι στην Έκτακτη Σύνοδο Κορυφής της Άγκυρας το 2023, αποφασίσθηκε η συμμετοχή του ψευδοκράτους ως παρατηρητή. Στην Σύνοδο της Αστάνα, το ψευδοκράτος δεν συμμετείχε ως παρατηρητής, παρά τις συστηματικές προσπάθειες της Άγκυρας. Οι Τούρκοι επέρριψαν την ευθύνη στην Κυπριακή Δημοκρατία, καθώς, όπως ισχυρίσθηκαν, μέσω Ε.Ε. «εκβίασε» το Καζακστάν.
Η αλήθεια είναι ότι η κυπριακή διπλωματία, με στήριξη από την ελληνική προχώρησε σε διαβήματα προκειμένου να αποτρέψει τη συμμετοχή του ψευδοκράτους, παρά τους ισχυρισμούς ότι η συμμετοχή του στη Σύνοδο δεν συνεπάγεται αναγνώριση του παράνομου μορφώματος.
Όμως στην πραγματικότητα, η άρνηση του Καζακστάν για την συμμετοχή των κατεχομένων οφείλεται σε τεχνικό λόγο, καθώς όλα τα κοινοβούλια των κρατών του Οργανισμού Τουρκικών Κρατών δεν είχαν εγκρίνει την αλλαγή του καταστατικού, ώστε να γίνονται δεκτά στις διασκέψεις ως παρατηρητές όχι μόνο κράτη, αλλά και «οντότητες», διεθνείς οργανισμοί και φόρουμ.
Στην ομιλία του ο Τούρκος Πρόεδρος κατά την τελευταία σύνοδο του Οργανισμού, σχολίασε το ζήτημα στην εναρκτήρια τοποθέτηση του, χαρακτηρίζοντας την ένταξη του ψευδοκράτους στον Οργανισμό ως ιστορική απόφαση, καλώντας τους υπόλοιπους ηγέτες να λειτουργήσουν με αλληλεγγύη προς τους «απομονωμένους Τουρκοκύπριους, οι οποίοι αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι της τουρκικής οικογένειας». Ο Πρόεδρος Ερντογάν εξέφρασε την πεποίθηση ότι στην επόμενη Σύνοδο του Οργανισμού θα προσκληθεί το ψευδοκράτος.
Τουρκικός Κόσμος
Οι δηλώσεις του Προέδρου Ερντογάν για τα «σύνορα της καρδιάς μας», ταυτίζεται με την θέση του Μπαχτσελί, όταν οι δύο ηγέτες, και εταίροι στην Συμμαχία του Λαού, φωτογραφήθηκαν με τον «χάρτη του τουρκικού κόσμου».
Σύμφωνα με αυτό τον χάρτη, ο «τουρκικός κόσμος» ξεκινά από τη σημερινή Τουρκία και απλώνεται έως τις περιοχές των μουσουλμάνων Ουιγούρων στη δυτική Κίνα, σκεπάζοντας με την τουρκική ημισέληνο τα εδάφη του Αζερμπαϊτζάν, του Τουρκμενιστάν, του Ουζμπεκιστάν, του Καζακστάν και του Κιργιστάν. Στον εν λόγω χάρτη, περιλαμβάνονται επίσης, περιοχές του σημερινού Ιράν, της Ρωσίας, της Κίνας, των Βαλκανίων και της Ουκρανίας (Κριμαία).
Στη Σύνοδο της Κωνσταντινούπολης τον Νοέμβριο του 2021, οι ηγεσίες των «τουρκικών κρατών» υιοθέτησαν διακήρυξη με το κοινό «τουρκικό όραμα» του 2040 («Turkic World Vision – 2040»), στο οποίο ξεχωρίζει ο διάδρομος του Ζανγκεζούρ και ο ρόλος του Αζερμπαϊτζάν.
Σήμερα, δύο χρόνια μετά τη νίκη των Αζέρων στο Ναγκόρνο Καραμπάχ, ο Τούρκος Πρόεδρος Ερντογάν στο Ναχιτσεβάν στη συνάντηση του με τον Αζέρο Πρόεδρο Αλίεφ, υπενθύμισε με δηλώσεις τον διάδρομο του Ζανγκεζούρ, ο οποίος «πρέπει να ολοκληρωθεί» καθώς αποτελεί στρατηγική επιλογή και ενώνει τα «τουρκικά κράτη».
Η υλοποίηση του διαδρόμου είναι πλέον εφικτή μετά τις νίκες των Αζέρων, καθώς οι Αρμένιοι της περιοχής επιστρέφουν ως πρόσφυγες στην Αρμενία και το Καραμπάχ περνά υπό τον έλεγχο του Μπακού.
Για την Τουρκία το Αζερμπαϊτζάν αποτελεί πύλη εισόδου στο Νότιο Καύκασο και στην Κεντρική Ασία, ενώ το Μπακού διασφαλίζει πρόσβαση στην τουρκική αμυντική βιομηχανία.
Η Τουρκία και το Αζερμπαϊτζάν ωστόσο, δεν έχουν κοινά σύνορα, καθώς χωρίζονται γεωγραφικά από το Ιράν, την Αρμενία και την Γεωργία, οι οποίες δεν ανήκουν στον «Οργανισμό Τουρκικών Κρατών».
Η Τουρκία έχει εγγύτητα γεωγραφική με τον αζερικό θύλακα του Ναχιτσεβάν, ο οποίος βρίσκεται εντός των συνόρων της Αρμενίας. Ο διάδρομος του Ζανγκεζούρ μπορεί να «ενώνει» το Αζερμπαϊτζάν με το Ναχιτσεβάν, μέσω των εδαφών της Νότιας Αρμενίας.
Έχοντας υπόψη τα στοιχεία αυτά ερμηνεύεται εν αναμονή σύγκρουση Αζερμπαϊτζάν-Αρμενίας και η στάση της Τουρκίας στην περιοχή. Οι εξελίξεις αυτές δεν μπορούν να αφήνουν αδιάφορη την Ελλάδα, καθώς το «τουρκικό όραμα» εκτείνεται στα Βαλκάνια υπερβαίνοντας την κλασσική ελληνο-τουρκική διαφορά της υφαλοκρηπίδας. Οι αμυντικές κινήσεις της κυπριακής και ελληνικής διπλωματίας ως προς την συμμετοχή του ψευδοκράτους στον Οργανισμό Τουρκικών Κρατών, είναι απαραίτητες, αλλά ταυτόχρονα απαιτείται αξιολόγηση της υλοποίησης του οράματος του «τουρκικού οράματος» 2040.
Εν μέσω αυτής της πραγματικότητας, η διευθέτηση στις ελληνοτουρκικές σχέσεις, ιδιαίτερα με το Κυπριακό στο «ράφι», διευκολύνει πέραν της «έξωθεν» (διεθνούς) καλής μαρτυρίας της Τουρκίας και τον ευρύτερο σχεδιασμό υλοποίησης του τουρκικού οράματος του 2040. Η Ελλάδα προσερχόμενη στον ελληνο-τουρκικό διάλογο, οφείλει να συνεκτιμήσει όλα τα δεδομένα της τουρκικής στρατηγικής και να μην εστιάζει μόνο στο «τυράκι», αλλά να προετοιμάζεται και για την «φάκα».
Πηγή: omegapress.gr δημοσιεύτηκε υπό τον τίτλο "Το όραμα του μεγάλου “τουρκικού κόσμου” είναι ο εφιάλτης της Ελλάδας και όχι μόνο"
