ΕΠΙΚΑΙΡΟΣ 
Ξερει πολύ καλά πως ο Αιγαιακός χώρος δεν είναι προορισμένος να είναι διασπασμένος. Αυτό ήταν η λογική του αγγλοσαξονικού μοντέλου, παρμένου από τους Ρωμαίους, το "διαίρει και βασίλευε".
Η περιοχή αυτή πρέπει να βρίσκεται κάτω από μια δύναμη. Η Τουρκία επομένως έχοντας χωρίσει την περιοχή σε πολεμικά μέτωπα, επιδιώκει την κυριαρχία κυρίως στο μέτωπο της Ανατολικής Μεσογείου.
Στο Αιγαίο, σε αντίθεση με ότι αφήνεται να εννοηθεί, οι διεκδικήσεις της εκτείνονται σε πολύ συγκεκριμένα νησάκια, τα οποία τεμαχίζουν την κυριαρχία της Ελλάδας, όμως το μεγάλο στοίχημα είναι στον οριζόντιο Άξονα Κύπρου - Κρήτης.
Δεν είναι τυχαίο πως η Ελλάδα θέλει τις γαλλικές φρεγάτες για ανοικτή θάλασσα κυρίως.
Η Τουρκία από την άλλη έχοντας ήδη βάλει πόδι στην Κύπρο και στην Λιβύη, σφίγγει τον κλοιό ώστε να ακυρώσει το θαλάσσιο πλεονέκτημα της Ελλάδας που ξέρει ότι σεν την ευνοεί.
Το κρίσιμο μέγεθος είναι το Κυπριακό. Η Τουρκία επαναλαμβάνει τον τελευταίο καιρό την λύση των δύο κρατών διότι θέλει να τελειώνει με το ζήτημα και να στρέψει πλέον τον εκβιασμό της αποκλειστικά προς την Ελλάδα έχοντας ήδη επιβάλλει ακόμα ένα τετελεσμένο.
Η παγιωση της στην Ανατολική Μεσόγειο αυτόματα θα σημάνει την δημιουργία ενός άξονα με το Κατάρ και το Πακιστάν, που θα συζητάει επί ίσοις όροις με τα αραβικά κράτη, την Ινδία και φυσικά θα έχει λόγο στους εμπορικούς διαδρόμους.
Για αυτό η Ελλάδα πρέπει όχι μόνο να στηρίξει τον Eastmed αλλά και την πρόσφατη συμφωνία Ινδίας-ΕΕ [IMEC], διότι μόνο έτσι θα σπάσει το εναγγάλισμα της Άγκυρας.
Εάν η Ελλάδα δεν αντιληφθεί ότι το ζήτημα είναι εδαφικό και όχι οικονομικό τότε σίγουρα θα έχουμε πρόβλημα.
