Γρίβας Κώστας
Το βληματοκεντρικό μοντέλο μάχης είναι η ενσωμάτωση μεγάλου μέρους της πληροφοριοκεντρικής διαδικασίας (εντοπισμός του εχθρού – μετάδοση της πληροφορίας – αξιοποίηση της πληροφορίας για εξόντωση του εχθρού) στο ίδιο το βλήμα με τη χρήση νέων τεχνολογιών, όπως προηγμένους φθηνούς αισθητήρες και ισχυρούς αλγόριθμους τεχνητής νοημοσύνης, που επιτρέπουν την αυτόνομη λειτουργία του.
Αυτή η ικανότητα ενισχύεται από το διαρκώς αυξανόμενο βεληνεκές των βλημάτων, την ενίσχυση της φονικότητάς τους, της ποικιλίας των αποτελεσμάτων που μπορούν να ασκήσουν στον αντίπαλο κλπ. Τέλος, τα βλήματα συνδυάζονται με την επίσης μεγάλη αύξηση των άυλων ικανοτήτων προβολής ισχύος που έχει προκύψει τα τελευταία χρόνια. Σ’ αυτές περιλαμβάνονται τα όπλα κατευθυνόμενης ενέργειας (DEW), ο ηλεκτρονικός πόλεμος και ο κυβερνοπόλεμος.
Αξίζει να επισημανθεί ότι οι δύο τελευταίοι χώροι (domains) ενοποιούνται στην αντίληψη του Αμερικανικού Στρατού και αναφέρονται ως δράσεις στον κυβερνοχώρο και στο ηλεκτρομαγνητικό φάσμα (Cyber ElectroMagnetic Activities CEMA). Σε γενικές γραμμές, το βληματοκεντρικό μοντέλο μάχης αντιπαραθέτει στις πλατφόρμες του αντιπάλου (πολεμικά πλοία, μαχητικά αεροσκάφη κλπ) δικτυακές δομές προβολής ισχύος, κομβικό στοιχείο των οποίων είναι βλήματα διαφόρων τύπων. Κυρίως είναι πύραυλοι και ρουκέτες μεγάλου βεληνεκούς και αυξημένων δυνατοτήτων προσβολής τόσο στατικών όσο και κινούμενων στόχων με ακρίβεια.
