Άρθρο «Ειδικού Συνεργάτη»
Η πρόσφατη συνέντευξη την οποία έδωσε ο υπουργός Εθνικής Αμύνης Ν. Παναγιωτόπουλος, στην ουσία κατέδειξε – πρόβαλε τις παραδοξότητες και επιβεβαίωσε όλες τις συστημικές και πιθανώς ιδεολογικές παραλείψεις και την παρουσιαζόμενη προχειρότητα σχετικά με τον τρόπο που γίνονται τα εξοπλιστικά προγράμματα, την στάση προς τις Ελληνικές αμυντικές βιομηχανίες, αλλά και τον τρόπο υλοποίησης της αμυντικής και όχι μόνο διπλωματίας.
Εξοπλισμοί
α. Η αποδοχή και επιβεβαίωση ότι η γαλλική εταιρεία Dassault δεν θα δώσει για τα Rafale έργο σε ελληνικές αμυντικές βιομηχανίες, αφενός δικαιώνει τον σκεπτικισμό επι της σύμβασης που έγινε και αφετέρου προβάλει τον καιροσκοπισμό και την αδιαφορία για την τύχη και το μέλλον της Ελληνικής αμυντικής βιομηχανίας είτε αυτή είναι κρατική είτε είναι ιδιωτική.
Ασφαλώς αυτός ο παραμερισμός δεν μπορεί να δικαιολογηθεί με γεωπολιτικά συμφέροντα, ούτε να υποστηρίξουν ότι οι Γάλλοι δεν το επιθυμούσαν, διότι εάν είχαν γίνει σωστά όλες οι διαδικασίες για τη σύμβαση και υπήρχαν διαγωνισμοί και ανταγωνιστικοί διάλογοι (όλα αυτά που προβλέπει ο νόμος περί προμηθειών) σίγουρα οι Γάλλοι θα βρισκόταν στη δυσχερή θέση για να πάρουν τη δουλειά και να δώσουν κάτι από το έργο τους και στις ελληνικές αμυντικές βιομηχανίες. Αυτό θα είχε μία προστιθέμενη αξία και επιστροφή χρημάτων στην χώρα από την αγορά που επιβαρύνει τον ελληνικό λαό κατά 3,5 δισεκατομμύρια.
β. Το ότι ήδη έχει ξεκινήσει η ναυπήγηση των φρεγατών στα Γαλλικά ναυπηγεία και ακόμα δεν έχει αποφασιστεί τι έργο θα δοθεί σε ελληνικές εταιρείες (αν και οι Γάλλοι φημολογείται ότι είναι θετικοί..) δείχνει για άλλη μία φορά προχειρότητα, έλλειψη στρατηγικής, αδιαφορία και ρίχνει νερό στο μύλο της σκανδαλολογίας, διότι θα έπρεπε ήδη αυτό να έχει αποφασιστεί και να βρισκόταν στη φάση των υπογραφών.
γ. Το ότι οι Αμερικανοί υπέβαλαν πρόταση για φρεγάτες αφού ήδη είχε παρθεί απόφαση και υπογραφεί συμφωνία με τη Γαλλική Δημοκρατία για τις Belharra καταδεικνύει για άλλη μία φορά το παρασκήνιο και την έλλειψη κάθε προβλεπόμενης νομοθετικά διαδικασίας πίσω από όλα αυτά τα ανορθόδοξα που έλαβαν χώρα και που στην ουσία το παραδέχτηκε ο κ. ΥΕΘΑ λέγοντας ότι υπήρχε μία παρανόηση.
δ. Το θέμα με το c-130 είναι ύποπτο , υποτιμητικό και υβριστικό για μία ελληνική μεγάλη κρατική εταιρεία όπως είναι η ΕΑΒ. Είναι απαράδεκτο να χρησιμοποιούνται τέτοια λόγια και τέτοια λογική στην αντιμετώπιση της από την Ελληνική Κυβέρνηση. Εάν υπήρχαν αστοχίες στην εταιρεία πρώτη και καλύτερη θα έπρεπε η κυβέρνηση να τις είχε διορθώσει και να έχει κατευθύνει στη σωστή τροχιά αυτή την εταιρεία. Αντ’ αυτού όμως την κατηγορεί με άρθρα που την αμαυρώνουν, την απειλεί και δημιουργεί ένα πολυσύνθετο δυσφημιστικό περιβάλλον για αυτή την εταιρεία. Εκτιμάται ότι με την πολιτική του “μαύρου προβάτου” που εδραιώνει δεν θα την πλησιάζει κανένας στρατηγικός επενδυτής στο μέλλον ή κάποιος που επιθυμεί να αγοράσει κάτι ή να συντηρήσει κάτι σε αυτή την εταιρεία, στην ουσία της κάνει μία αρνητική διαφήμιση δηλαδή ότι πιο εγκληματικό και με κακή σκοπιμότητα θα μπορούσε να ακουστεί για μία κρατική αμυντική βιομηχανία.
ε. Όσον αφορά στην αναφορά του για τα ναυπηγεία και εκεί στην ουσία τα υποβαθμίζει, έστω λεκτικά, μετακινεί τη χρηστικότητά τους για τουλάχιστον μία διετία στο μέλλον και ουσιαστικά πιθανώς προετοιμάζει τον ελληνικό λαό για τη λύση να ναυπηγηθούν ακόμα και οι κορβέτες στο εξωτερικό. Βεβαίως δεν γνωρίζουμε πώς θα αποφασιστεί ο τύπος της κορβέτας που θα προμηθευτούμε. Άγνωστο παραμένει τι θα γίνει και με τον εκσυγχρονισμό των φρεγατών ΜΕΚΟ.
Είναι απορίας άξιο το άλμα της λογικής και η αυξημένη οικονομική επιβάρυνση από πριν καθόσον αρχικά πηγαίναμε για να συντηρήσουμε τις ΜΕΚΟ και να πάρουμε δύο έως τρεις φρεγάτες και ξαφνικά βρεθήκαμε μέ 3+1 φρεγάτες, 3+1 κορβέτες και εγκατάλειψη μάλλον των ΜΕΚΟ. Ασφαλώς το ναυτικό επιθυμεί να τα έχει όλα καινούργια, πλην όμως θα πρέπει το Υπουργείο και κατά συνέπεια η κυβέρνηση να κρίνει τις δυνατότητες που θέλει να έχει στη θάλασσα σε σχέση με την απειλή αλλά και ποιες είναι οι οικονομικές δυνατότητες της χώρας έτσι ώστε να υπάρχει η καλύτερη δυνατή λύση.
στ. Εδώ θα πρέπει να τεθεί και ένα άλλο ερώτημα: Ενώ είχε ανακοινωθεί ότι θα πάμε για τις γαλλικές κορβέτες και μάλιστα είχε ανακοινωθεί και ο τύπος τους ξαφνικά τώρα μας αναφέρουν ότι γίνεται κάποιος διαγωνισμός και υπάρχουν και άλλες εταιρίες, το οποίο είναι ορθότερο μεν αλλά ουδείς κατανοεί πώς προέκυψε αυτό, μετά από την απόφαση για τις Belharra. Στην ουσία διαφαίνεται μία πολύ μεγάλη προχειρότητα, μία σύγχυση στο όλο θέμα με τη συμφωνία με τους Γάλλους και πιθανώς σκοπιμότητα.
ζ. Για τα F16 block 50 που θα μετατραπούν σε block 52 απο τα «αποκαθηλωμένα» ανταλλακτικά αυτών που γίνονται Viper απο τα λεγόμενα του ΥΕΘΑ (ότι αφαιρεί δύο προγράμματα προφανώς για μείωση κόστους) ουσιαστικά δικαιολογεί και επιβεβαιώνει το υπερβολικο ύψος του κόστους το αρχικου προγράμματος για την αναβάθμιση τους που απέσυρε. Άρα καταδεικνύεται για άλλη μία φορά η χωρίς στρατηγική στόχευση, η προχειρότητα και η έλλειψη μελετών σε συνδυασμό με την οικονομία της χώρας.
Αμυντική πολιτική
Οι δηλώσεις του υπουργού Εθνικής Αμύνης για τον Πούτιν και τη Ρωσία δείχνουν έλλειψη στρατηγικής, διπλωματίας, αλλά και ρεαλισμού σε σχέση με την περιοχή στην οποία βρισκόμαστε και με όλες τις περιφερειακές ισορροπίες που θα πρέπει να έχουμε. Η χώρα μας ανέκαθεν, ανεξαρτήτως εάν βρίσκονταν στο ΝΑΤΟ και την Ευρωπαϊκή Ένωση, προσπαθούσε να έχει μία ισορροπημένη θέση έτσι ώστε να μπορεί να είναι συνομιλητής των πάντων, διότι αυτό της έδινε ζωτικό χώρο και ευελιξία, συγχρόνως δε την καθιστούσε απαραίτητο – χρήσιμο και ενδιαφέροντα συνομιλητή, όπως επίσης αποκτούσε την ιδιότητα και την ικανότητα λόγω της ισορροπίας που επιδείκνυε να μπορεί να παρεμβαίνει σε πολλά περιφερειακά αλλά και παγκόσμια ζητήματα. Δεν γνωρίζουμε εάν αυτό η παρούσα κυβέρνηση το έχει απεμπολήσει.
Πηγή: militaire.gr
