ΕΠΙΚΑΙΡΟΣ 
Ενώπιον ανακοινώσεων το μεσημέρι για το μέλλον Ναυπηγείων Ελευσίνας στο υπουργείο Ανάπτυξης. Σύμφωνα με αξιόπιστες πηγές, επιβεβαιώνεται πλήρως η αποκάλυψη του DP στις 9 Οκτωβρίου, για τη “σφήνα” της ιταλικής Fincantieri που οδηγεί στην προοπτική της αλλαγής της καταρχήν συμφωνίας Ελλάδας-Γαλλίας για την προσθήκη ναυπηγήσεων 3+1 κορβετών Gowind, καθώς ο ιταλικός κολοσσός ναυπηγεί τις κορβέτες τύπου “Doha” (από τη συνεργασία με το Κατάρ που έχει τοποθετήσει παραγγελία). Οι ανακοινώσεις θα γίνουν, εκτός απροόπτου από τον υπουργό Ανάπτυξης, Άδωνι Γεωργιάδη, παρουσία του επικεφαλής της Γενικής Διεύθυνσης Αμυντικών Επενδύσεων και Εξοπλισμών (ΓΔΑΕΕ), αντιναυάρχου εν αποστρατεία Αριστείδη Αλεξόπουλου.
Γράφει ο ΜΙΧΑΗΛ ΒΑΣΛΕΙΟΥ
Η εξέλιξη έχει μεγάλο ενδιαφέρον καθότι επηρεάζει τη συνεργασία της Ελλάδας με τη Γαλλία. Προς θετική ή αρνητική κατεύθυνση μένει να αποδειχθεί. Στο θετικό μέρος της “εξίσωσης”, θα μπορούσε κανείς να προσμετρήσει την προοπτική προσθήκης της Ιταλίας στον “άξονα” με τη Γαλλία.
Η ανάληψη της εξουσίας στη Ρώμη από τον πολύπειρο και ικανότατο τεχνοκράτη Μάριο Ντράγκι και η στήριξη από την ιταλική κοινωνία, συν του σεβασμού που χαίρει στο επίπεδο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, δημιούργησε νέα δεδομένα και για την Ελλάδα, που προβληματιζόταν από τις σχέσεις της Ρώμης με την Άγκυρα. Ιταλία και Τουρκία διατηρούσαν στενούς εξοπλιστικούς δεσμούς και η ιταλική διπλωματία ήταν εξαιρετικά προσεκτική να αποφεύγει διατυπώσεις που θα μπορούσαν να προκαλέσουν την αντίδραση της Τουρκίας.
Ο Μάριο Ντράγκι που συνδυάζει και πολιτικές αρετές πέραν της αποδεδειγμένης τεχνοκρατικής επάρκειας, έχοντας αποκωδικοποιήσει την ευρωπαϊκή ηγεσία κατά τη διάρκεια της θητείας του στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ/ECB), δείχνει να τροποποιεί την ιταλική πολιτική. Φαίνεται πως δίνει κατευθύνσεις στην ιταλική διπλωματία, σύμφωνα με τις οποίες η παράβλεψη της καταπάτησης κάθε ευρωπαϊκής αρχής και αξίας έχει όρια, τα οποία έχουν προ πολλού ξεπεραστεί.
Παράλληλα, γνωρίζοντας τα μυστικά των Βρυξελλών, έχει αντιμετωπίσει με εντελώς καινούργια προσέγγιση την προοπτική συνεργασίας των μεσογειακών χωρών για την από κοινού αντιμετώπιση των πιέσεων που επιβάλλει η “οικονομική ορθοδοξία” του Βερολίνου. Παράλληλα, έχει και εξαιρετική αντίληψη της εξάρτησης της Τουρκίας από την ευρωπαϊκή οικονομία για να γίνεται ανεκτή η υιοθέτηση από την πλευρά της Άγκυρας εκβιαστικών τακτικών.
Εν ολίγοις, έχει ήδη αναδειχθεί σε έναν παράγοντα ο οποίος ωθεί τις εξελίξεις στην κατεύθυνση δημιουργίας νέων, πιο ορθολογικών ισορροπιών. Έχοντας ταυτόχρονα αντίληψη της εξάρτησης της Ένωσης και ιδιαιτέρως της Ιταλίας από τους υπερατλαντικούς δεσμούς στον τομέα της άμυνας, συν τις βιομηχανικές – ναυπηγικές ισορροπίες στη Γηραιά Ήπειρο, διέκρινε μια ευκαιρία στην περίπτωση των Ναυπηγείων Ελευσίνας.
Τούτων λεχθέντων, να προστεθεί και το ότι η χημεία των πρωθυπουργών Ελλάδας και Ιταλίας, Κυριάκου Μητσοτάκη και Μάριο Ντράγκι φέρεται να είναι εξαιρετική. Οι δε συνομιλίες που διεξήγαγαν τους τελευταίους μήνες είχαν στο επίκεντρο την διμερή οικονομική συνεργασία. Πληροφορίες αναφέρουν, ότι σε μια τουλάχιστον από τις τελευταίες, συζητήθηκε και το θέμα των Ναυπηγείων Ελευσίνας.
Σε συνεργασία με τις ΗΠΑ, μέσω της φερόμενης ως απόφασης του κρατικού αμερικανικού χρηματοοικονομικού κολοσσού DFC να εμπλακεί υποστηρίζοντας το σχέδιο, συντάσσεται με την ONEX του Πάνου Ξενοκώστα με στόχο τον έλεγχο του ναυπηγείου. Η αμερικανική εμπλοκή έχει διαφορετικά κίνητρα, καθώς εντάσσεται στη γενικότερη αμερικανική στρατηγική που αποσκοπεί στον έλεγχο και την ανάσχεση των ρωσικών και των κινεζικών δραστηριοτήτων στην Ελλάδα.
Σύμφωνα με τις υπάρχουσες πληροφορίες, οι ανακοινώσεις δεν θα αφορούν μόνο το σχήμα που θα εισέλθει στα Ναυπηγεία Ελευσίνας, αλλά τον “οδικό χάρτη” που θα ακολουθεί για να καταλήξουμε σε αυτό το αποτέλεσμα. Δηλαδή, η προσφυγή στη Δικαιοσύνη, με τον φάκελο εξυγίανσης να παίρνει τον δρόμο της υπαγωγής στο Άρθρο 106 Β και Δ του Πτωχευτικού Κώδικα με την κατάθεση στο αρμόδιο δικαστήριο.
Οι ίδιες πληροφορίες κάνουν λόγω για διάσπαση και ανάπτυξη εμπορικού και στρατιωτικού ναυπηγείου, μέσα από ξεχωριστούς οργανισμούς. Τον ιταλικό ναυπηγικό κολοσσό Fincantieri φέρεται να τον ενδιαφέρει η είσοδος στο στρατιωτικό τμήμα του ναυπηγείου. Ένα πρώτο συμπέρασμα είναι ότι “το χρώμα του χρήματος” δεν θα φανεί αμέσως, αφού η ανάληψη της ευθύνης θα συντελεστεί μετά από την υπαγωγή του Ναυπηγείου στον Πτωχευτικό Κώδικα.
Θα πρέπει επίσης να προχωρήσει και το “κούρεμα” των χρεών των Ναυπηγείων Ελευσίνας περίπου κατά 50% (σ.σ. προς Τράπεζες, Δημόσιο, Πολεμικό Ναυτικό, εφορία, εργαζόμενους, προμηθευτές κ.λπ.) ώστε να καταστεί διαχειρίσιμη η αποπληρωμή τους σε βάθος χρόνου. Προηγήθηκε ο νομικός και οικονομικός έλεγχος (due diligence) για λογαριασμό της DFC, που όταν ολοκληρώθηκε, ακολούθησε η γνωστή συνάντηση και ομιλία Ξενοκώστα προς τους εργαζόμενους στην Ελευσίνα και η δέσμευση ότι θα εξοφληθούν.
Ως δυνητικό “αγκάθι” στην επιτυχή ολοκλήρωση του σχεδίου, παραμένει η αντίδραση των παλαιών μετόχων, που υποστηρίζουν ότι θα έπρεπε οι μετοχές να τους έχουν επιστραφεί από την ONEX, καθώς έληγε η σχετική προθεσμία στις 30 Σεπτεμβρίου. Οι νομικοί σύμβουλοι του υπουργείου Ανάπτυξης γνωμοδότησαν ότι ήταν εφικτή ολιγοήμερη παράταση με βάση προβλέψεις που περιέχονται στη συμφωνία.
Το επιχείρημα δεν έχει πείσει τους παλαιούς μετόχους, οι οποίοι φέρονται να έχουν προχωρήσει σε μαζική αποστολή εξωδίκων. Πρακτικά, αυτό αφήνει ανοιχτό το ενδεχόμενο αμφισβήτησης των κυβερνητικών αποφάσεων στη δικαιοσύνη, σε Ελλάδα και εξωτερικό. Η κυβερνητική πλευρά επισείει την απειλή αναζήτησης ευθυνών για την εικόνα υπερχρέωσης των Ναυπηγείων που έχει οδηγήσει στο σημερινό αδιέξοδο.
Ωστόσο, η πικρή εμπειρία της Ελλάδας από δικαστικές διενέξεις στην αλλοδαπή δεν επιτρέπει εφησυχασμό. Πέραν του ότι αναμένεται να υποστηριχθεί, ότι άλλο θέμα τα χρέη του ναυπηγείου και άλλο το αν έπρεπε, ή όχι, οι μετοχές να επιστρέψουν στους παλαιούς μετόχους στις 30 Σεπτεμβρίου.
Το θετικό είναι ότι υπάρχει κινητικότητα. Αναμένεται βέβαια και η αντίδραση της γαλλικής πλευράς που θεωρούσε δεδομένη τη ναυπήγηση 3+1 κορβετών Gowind, παρότι δεν συμπεριλήφθηκε στις ανακοινώσεις Μητσοτάκη-Μακρόν, παρά τις διαρροές που προηγήθηκαν τις ημέρες προ της ανακοίνωσης της συμφωνίας. Μετά την εμπλοκή της Fincantieri, είναι λογικό να προωθηθεί η δική της σχεδίαση, η κορβέτα τύπου “Doha” (“Al Zubarah” όπως έχει κωδικοποιηθεί ο τύπος από το Κατάρ).
Εκτός κι αν η πλευρά της κυβέρνησης βλέπει την προοπτική συμβιβασμού Γαλλίας και Ιταλίας μέσω συνεργασίας στο πλαίσιο της ευρωπαϊκής κορβέτας EPC (European Patrol Corvette). Ευελπιστούμε, ότι οι επιχειρησιακές ανάγκες του Πολεμικού Ναυτικού που θα χρειάζονταν καινούργιες ναυπηγήσεις… χθες, δεδομένης και της γενικότερης κατάστασης στην περιοχή, δεν θα εξελιχθούν σε ομήρους μιας πολυετούς απόπειρας εξυγίανσης ενός ακόμα ναυπηγείου.
Πηγή: defence-point.gr
