Εξ Ύπνου Εγερθήναι παραχρήμα
Η εργαλειοποίηση της υγειονομικής κρίσεως, υπό της κυβερνήσεως, δηλαδή η άκρως προσχηματική της προβολή προς εξυπηρέτηση αλλότριων σχεδιασμών εκ των προφανών, φρονώ ότι πράγματι συνιστά μία αδιάψευστη πραγματικότητα, αποδεικνύουσα ούτως το στυγνό πρόσωπο της, ως όργανο-άθυρμα των υπερεθνικών «κοσμο-εξουσιαστών»
Η παρούσα κυβέρνηση όπως και η προηγούμενη κατ’ ουσίαν, κατέχοντες απλώς την νομή της εξουσίας, υπό την επίφαση της λαϊκής εντολής, δρουν παντελώς ανέλεγκτα και ανελεύθερα εις βάρος των Ελλήνων Πολιτών διότι το μόνο πράγμα το οποίο τους ενδιαφέρει είναι η απρόσκοπτος, πιστή και ακριβής εκτέλεση του έργου τους, τηρούντες απαρεγκλίτως τις άνωθεν διοχετευόμενες εντολές, άνευ ουδενός συναισθηματικό δεσμού με τον τόπο, με το έθνος.
Ήδη έχουν απεμπολήσει μετά βδελυγμίας οιαδήποτε υπόμνηση περί της εθνικής μας αυτοσυνειδησίας και ιδιοπροσωπίας, έχουν λίαν σκοπίμως ακρωτηριάσει την Ιστορική συνέχεια του έθνους, προκειμένου να απισχνανθεί η μνήμη, διότι καθίσταται ιδιαίτατα σημαντικός παράγων η επίγνωση του παρελθόντος, καθότι η ιστορική γνώση και συνείδηση του παρελθόντος σου, σε καθιστά διάδοχο, συνεχιστή προς το μέλλον, αποτελεί τον άσβεστο πυρσό μεταλαμπάδευσης του πολιτισμού από γενιά σε γενιά, με αποτέλεσμα να αντιστέκεσαι εις τα επίβουλα και αντι-εθνικά σχέδια οιουδήποτε επίδοξου τρίτου εξουσιαστή.
Άρα λοιπόν επειδή η Ιστορία μας, οι ένδοξοι περίοδοι της, δημιουργούν πνευματικό υπόβαθρο αφύπνισης και αυτόχρημα αντίστασης κατά της καθεστηκυίας τάξεως, σπεύδουν να την παραχαράξουν υπό το προπαγανδιστικό πρόσχημα δήθεν της επιστημονικής διαφορετικότητας, δίκην ενός απροσδιόριστου προοδευτισμού, εν ολίγοις δηλαδή επιδιώκουν να δήθεν να μας πείσουν ότι τα αδιάσειστα γεγονότα του παρελθόντος τα οποία αποδεικνύονται εκ των ων ούκ άνευ, από αδιαμφισβήτητα απτά στοιχεία και έχουν σφραγίσει το διάβα των παρελθόντων ετών, λόγω της θυσιαστικής αυταπάρνησης των προγόνων μας, ότι αποτελούν απλώς μία θεωρητική εκδοχή, ένα αφήγημα.
Η αναθεώρηση δηλαδή της ιστορίας υπό το φως του εκσυγχρονισμού δεν συνιστά τίποτε άλλο παρά μία έμμεση απόπειρα πειθαναγκασμού μας, περί της διαστρέβλωσης της Ιστορίας και βαθμηδόν μιας απομάκρυνσης μας από το παρελθόν, προκειμένου (οι εξουσιαστές) να επιτύχουν τελεσφόρως την εγκαθίδρυση της Παγκοσμιοποίησης, ήτοι του ισοπεδωτισμού, δια της καταλύσεως των εθνών, δηλαδή των επιμέρους ετερόκλητων συμπαγών πολιτισμών, τούτο δε μεταξύ άλλων, θα πραγματοποιηθεί ανέτως δια της εξαλείψεως της στοιχειώδους ιστορικής γνώσεως των θυσιών και αγώνων του εκάστοτε λαού.
Το αυτό συνέβη και με την Ελληνική γλώσσα, τα Αρχαία, την καθαρεύουσα, αποθνήσκει σήμερον η Αρχαία Ελληνική γλώσσα ως δήθεν παρωχημένη, δεν χρησιμοποιείται εις την καθομιλουμένη, ο ένδοξος δε Αρχαίος και Βυζαντινός Πολιτισμός πνέει τα λοίσθια, η γλώσσα πλέον έπαυσε να σφυρηλατεί το στοιχείο της ταυτότητας και της ετερότητας του λαούς μας, καθότι έχει υποβαθμιστεί και μετασχηματισθεί στυγνά σε ένα ενδεές και πρόσφορο απλώς εργαλείο στοιχειώδους επικοινωνίας, ουδαμώς συνιστά σχέση κοινωνίας δεν παράγει πολιτισμό, δεν διευρύνει τους πνευματικούς ορίζοντές μας.
Η κατακρεούργηση της Ελληνικής γλώσσας, συνιστά ανυπερθέτως έγκλημα καθοσιώσεως διότι κατέχουμε την πιο πλούσια γλώσσα και στερούμεθα στοιχειώδεις γνώσεις αυτής, με αποτέλεσμα εσχάτως και επαισχύντως να μην δυνάμεθα να αποκτήσουμε στοιχειωδώς πρόσβαση εις την αρχαία ελληνική γραμματεία, εις τα Ιερά Ευαγγέλια, ή σε αριστουργηματικά κείμενα, τα οποία καθίστανται γεγραμμένα σε μία ακατάληπτη δια τον μέσο Έλληνα γλώσσα.
Άρα λοιπόν, η βίαιη διάρρηξη του ομφάλιου λώρου μας, καθίσταται παντελώς δόλια, διότι όταν είσαι ένας λαός δίχως ταυτότητα, είσαι έρμαιο και χειραγωγείσαι λίαν ευχερώς από τους ανθελληνικούς διαχειριστικούς μηχανισμούς της εκάστοτε εξουσίας, οι οποίοι ως έμμισθοι εγκάθετοι, εν είδει δηλαδή εύλαλων μαριονετών, επιβάλλουν την βούληση τους στανικά, καίτοι αυτή αντίκειται προδήλως προς το δημόσιο και συλλογικό συμφέρον.
Μετά την κιβδηλοποίηση της ιστορίας, την διάλυση της Ελληνική γλώσσας, λεηλάτησαν και ποινικοποίησαν την έννοια του έθνους και της Πατρίδας, δηλαδή εισήλθαν εις τον πυρήνα του συλλογικού μας «είναι», έπληξαν τα ιδεώδη και τις αξίες μας, με το περίβλημα του πολιτισμικού Μαρξισμού, του ψευδώνου προοδευτισμού, με αποτέλεσμα σήμερον, όποιος δηλώνει ευθαρσώς και δημοσίως περί του έθνους να μην εκλαμβάνεται ότι απλώς έχε εθνική συνείδηση αλλά ως «Ναζιστής», το επίπεδο της παρακμιακής μας αποσύνθεσης εξικνείται εις το σημείο να εκθειάζουμε τον Σταλινοφασισμό ως δημοκρατία.
Το μέγεθος δηλαδή της συγχύσεως εις την Ελλάδα, να στρεφόμεθα συλλογικά κατά των οικείων μας δομικών χαρακτηριστικών της ταυτότητας μας, συνιστά μία σκόπιμη επιβληθείσα κατάσταση, η οποία εμπεδώθηκε από την ανθελληνική αριστερά σε συναυτουργία με την δήθεν Δεξιά, ακόμη και οι όροι «συντηρητικός» και «προοδευτικός» συνιστούν δοτούς, επείσακτα εισαγόμενους όρους, οι οποίοι μεταφυτεύθηκαν κατ’ απομίμηση από την πεφωτισμένη «Δύση», καίπερ πρόκειται δια αλλότριους θεσμούς προς την διαμορφωμένη παράδοση των Ελληνικών Θεσμών.
Η εθνικής μας αλλοτρίωση και η έλλειψη συλλογικού οράματος υπερεκχειλίζει δια το λόγο ότι μας έχει ασκηθεί επί μισό περίπου αιώνα μία ασύλληπτη διανοητική πλύση εγκεφάλου τέτοιας εμβελείας, ούτως ώστε να μισούμε την ίδια την Πατρίδα μας, το έθνος μας να συγκρουόμαστε αναίτια, με το παρελθόν μας, με σκοπό να μην ανανήψουμε ως έθνος και να μη διεκδικήσουμε απολύτως τίποτε, εις το διηνεκές.
Ο εξ ορισμού προδοτικός ρόλος της Αριστεράς είναι σαφής, σχεδόν έναν αιώνα εκ της επονείδιστης και ξενόδουλης ανθελληνικής στάσης της αρχής γενομένης εκ της Μικρασιατικής Εκστρατείας σταθερά άχρι και σήμερον
Πέραν όμως της Αριστεράς υπάρχει ένας βαθύτερος ανθελληνισμός, ο οποίος προάγεται σήμερον και επί του οποίου προστίθεται η σταθερή οικονομική καταβαράθρωση της χώρας, η υποστήριξη της δημογραφικής αλλοιώσεως της Ελλάδας δια της επιδοτούμενης Ισλαμοποιήσεως και του αδιάλειπτου εποικισμού της Ελλάδας, η πρόθεσή τους είναι η καθολική και πλήρης εξαθλίωση των Ελλήνων παντοιοτρόπως, η δημιουργία μίας άμορφης μάζας, άνευ ιδιαίτερων πολιτισμικών χαρακτηριστικών, η οποία θα συμπεριλαμβάνει πένητες ανεκπαίδευτους Έλληνες και συλλήβδην αλλοδαπούς, δημιουργώντας δηλαδή δύο τάξεις, το απανταχού προλεταριάτο, με μοναδικό χαρακτηριστικό την εργασία και τις γλίσχρες απολαβές και την οικονομική παγκόσμια ελίτ η οποία θα κυβερνά εν είδει υπερανθρώπου.
Τα προπεριγραφέντα εωσφορικά και παρά φύση σχέδια των παγκοσμιοποιητών συνίστανται ακριβώς εις την πλήρη εξαθλίωση των Ελλήνων, την εκρίζωση της παράδοσης και του έθνους των, ότι δηλαδή δεν επέτυχαν οι Οθωμανοί, το πράττουν τώρα οι σύγχρονοι εφιάλτες, εντός των πυλών, προκειμένου να επιτύχουν την πλήρης μαζική εξαθλίωση των Ελλήνων, την εξόντωση τους, οικονομικά και πολιτισμικά, ούτως ώστε εις το μέλλον, εκόντες άκοντες, να καθίστανται πειθήνια όργανα των εξουσιαστών.
Τρανή απόδειξη τούτου ο εορτασμός των 200 χρόνων από την έκρηξη της επανάστασης, ο τρόπος προβολής είναι κατάπτυστος, ανθελληνικός, στρεβλός, όζει εμπορευματικοποίηση του ανθρώπινου πόνου των αγωνιστών και η αναγωγή του σε μία νέο-πλουτίστικη «φιέστα», καταδήλως απάδουσας της διαχρονικής Ελληνικής παράδοσης καθώς και πλήρως αφισταμένης της Ελληνικής Ιστορίας και του πολιτισμού μας.
Ως επισφράγισμα της εθνικής μας ταφόπλακας, είναι η λυσσώδης και διαρκής επίθεση κατά της ζώσης Ορθοδοξίας μας, τόσο διαρκούσης της Μεγάλης εβδομάδας, εξ αφορμής δήθεν του ιού, όπου επιβλήθηκαν ιδιαζόντως επαχθή μέτρα, δυσανάλογα της περιστάσεως, πλήττοντας εκ βάθρων τον απαραβίαστο πυρήνα της θρησκευτικής λατρείας, κατακρημνίζοντας την Συνταγματική έννομη Τάξη και την Ευρωπαϊκή Σύμβαση δικαιωμάτων του Ανθρώπου και όπως πλειστάκις έχουμε επισημάνει αλλά και νομικώς δια της υποβληθείσης μηνυτήριας αναφοράς ενώπιον της Εισαγγελίας, εφηρμόσθησαν τα προσβλητικά αυτά περιοριστικά μέτρα, μόνον κατά των Χριστιανών Ορθοδόξων.
Η Εκκλησία αφυπνίζει, το Πρόσωπο του γεννηθέντος και Αναστάντος Ιησού, τους δαιμονίζει και επιδιώκουν, υποκινούμενοι από έτερες δυνάμεις, να τον πολεμήσουν, επί ματαίω όμως.
Εν κατακλείδι το σύστημα πάσχει εκ βάθρων, το Σύνταγμα καταλύεται, βιώνουμε μία ιδιότυπη δικτατορία όπου η διαφορετική γνώμη και η ελευθερία διάδοσης των στοχασμών διώκεται ποινικά δήθεν δια του νόμου περί ρατσισμού, η Ορθοδοξία διώκεται, ο Ελληνισμός εν συνόλω ταυτίζεται με τον Ναζισμό, η αρχαία γλώσσα λογίζεται ως συντηρητικό υπόλειμμα, η ιδέα της Πατρίδας, έχει υποκατασταθεί από την έννοια του «χώρου-χώρας»
Άρα λοιπόν η Ελλάδα για το σύστημα, είναι ένας χώρος, μία αποθήκη ανθρώπων, δίχως ουδεμία εθνική μεταξύ τους ταυτότητα με συνεκτικό αρμό το παρελθόν, δεν έχει συγγένεια με το παρελθόν του, με την Ιστορία, την γλώσσα και την Ορθοδοξία, απλώς ο Έλλην πολίτης ένας εργάτης του κόσμου ο οποίος υποτακτικά δέον όπως καταστεί αλληλέγγυος εργάτης προς τους αλλοδαπούς, πλην όμως αυτήν την άμορφη μάζα θα την διοικεί προς όφελός της η ελίτ, η οποία θα έχει την εωσφορική συνείδηση του Υπερανθρώπου, ότι υπέταξε και εξανδραπόδισε τους άλλους ανθρώπους-δούλους οι οποίοι εργάζονται προς όφελός του, η παγκοσμιοποίηση λοιπόν συνιστά μία πιο σύνθετη μορφή αποικιοκρατίας και εις το μεταίχμιο αυτών των εξελίξεων, η Ορθόδοξη παράδοση βάλλεται πανταχόθεν διότι αφυπνίζει συνειδήσεις και δια το Σημείο του Σταυρού, εξουδετερώνει τα σκοτεινά σχέδια των επίβουλων άθεων, ανθελλήνων, απάτριδων κοσμοεξουσιαστών.
Συνελόντι ειπείν : Νύν, εν παντί και πάντοτε και Υπέρ Πάντων ο Αγών, πάλαι τε και επ’ εσχάτων, μη φειδόμενοι μόχθου.
Χαράλαμπος Β. Κατσιβαρδάς*
Πηγή: * Δικηγόρος Παρ’ Αρείω Πάγω, 6944-938836, www.katsivardas-dimitriadou.gr, Χαράλαμπος Β. Κατσιβαρδάς δημοσιεύτηκε στην Ελέυθερη ΏΡα 17-5-2020
