Τουρκία: Πόσο διαφέρουν οι θέσεις της αντιπολίτευσης από τον Ερντογάν;
Αλεξάνδρα Φωτάκη
Μια δεύτερη ανάγνωση του κειμένου των έξι της τουρκικής αντιπολίτευσης σε ότι αφορά τις ελληνοτουρκικές σχέσεις δεν επιτρέπει μεγάλη αισιοδοξία.
Να δώσουν τα διαπιστευτήρια ως μία ενιαία δύναμη απέναντι στην αντιδυτική, αναθεωρητική και αντιδημοκρατική πολιτική του τούρκου προέδρου, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν επιχείρησαν με ένα κείμενο «Συμφωνίας Κοινής Πολιτικής» τα έξι κόμματα της τουρκικής αντιπολίτευσης.
Ένα κείμενο που επιχειρεί να απαντήσει στις κορώνες Ερντογάν, ωστόσο στα ελληνοτουρκικά αν και για κάποιους ανοίγει παράθυρο ελπίδας στην πραγματικότητα δεν επιτρέπει μεγάλη αισιοδοξία.
Με γνώμονα τα εθνικά συμφέροντα της Τουρκίας
Για τα ελληνοτουρκικά το κείμενο χρησιμοποιεί διαφορετική γλώσσα από την πολεμική ρητορική του Ερντογάν τονίζοντας ότι θα επιχειρηθεί επίλυση των εκκρεμών ζητημάτων μεταξύ των δύο χωρών «με διπλωματία, διάλογο και διαπραγματεύσεις προσανατολισμένες στο αποτέλεσμα, με βάση το Διεθνές Δίκαιο και την ευθυδικία».
Και όλα αυτά όπως υπογραμμίζεται «χωρίς να διακυβεύονται τα εθνικά συμφέροντα της Τουρκίας».
Το Αιγαίο χώρος ειρήνης
Όσον αφορά το Αιγαίο η τοποθέτηση ξεκινά επίσης αισιόδοξα, σημειώνοντας ότι «θα πρέπει να θεωρείται χώρος ειρήνης, συνεργασίας και καλής γειτονίας».
Επισημαίνουν δε συνεχίζοντας ότι «θα εργαστούμε για την επίτευξη αυτού του στόχου και δεν θα επιτρέψουμε καμία εξέλιξη που μπορεί να βλάψει τα πεδία κυριαρχίας μας στο Αιγαίο Πέλαγος». Δείχνοντας ότι δεν μπορούν να ξεφύγουν από την εθνικιστική ρητορική που και οι ίδιοι εξέθρεψαν.
Διεθνές Δίκαιο και σχέσεις με τους γείτονες
Σε αυτό το πνεύμα διαβεβαιώνουν μεταξύ άλλων ότι: «Θα ακολουθήσουμε μια εξωτερική πολιτική που θα σέβεται το Διεθνές Δίκαιο και θα βασίζεται σε οικουμενικές αξίες, θα σεβόμαστε αμοιβαία την εδαφική ακεραιότητα και την κυριαρχία των χωρών, ιδιαίτερα των γειτόνων μας, δεν θα εμπλεκόμαστε στις εσωτερικές τους υποθέσεις και θα τηρούμε τις αρχές της ειρηνικής διευθέτησης των διαφορών μέσω της διπλωματίας και του διαλόγου ως βάση της πολιτικής μας».
Υπογραμμίζουν ακόμα ότι: «θα αποκαταστήσουμε τις σχέσεις με τους γείτονές μας και τις χώρες άμεσης γειτνίασης και θα οδηγήσουμε τη συνεργασία στο πιο προηγμένο και ανεπτυγμένο επίπεδο».
Όχι στην απομόνωση
Στοχεύουν ακόμα όπως σημειώνουν να αποτρέψουν «την απομόνωση της Τουρκίας στην Ανατολική Μεσόγειο» καθώς και στο να δοθεί «προτεραιότητα στην επίτευξη αποτελεσμάτων μέσω πολλαπλών διαπραγματευτικών διαδικασιών για την οριοθέτηση των θαλάσσιων δικαιοδοσιών και για τη δίκαιη κατανομή των πόρων υδρογονανθράκων».
Εθνική υπόθεση η Κύπρος
Για την Κύπρο η αντιπολίτευση δηλώνει: «Η Κύπρος είναι εθνική μας υπόθεση. Προκειμένου να βρεθεί μια δίκαιη και μόνιμη λύση στο Κυπριακό, θα επιδιώξουμε ως στόχους την προστασία των κεκτημένων δικαιωμάτων της “ΤΔΒΚ” και των “Τουρκοκυπρίων” και τη διασφάλιση της κυρίαρχης πολιτικής ισότητας των δύο κοινοτήτων».
Διαφορετική διατύπωση εμμονή στις ίδιες θέσεις
Ακόμα και αν η γλώσσα της τουρκικής αντιπολίτευσης δείχνει να είναι διαφορετική – και είναι – από τη γλώσσα του Ερντογάν, αποφεύγοντας απειλές και προειδοποιήσεις που παραπέμπουν σε έναν «πόλεμο σε αναμονή», τις ενδείξεις για εμμονή στον εθνικισμό δεν είναι δυνατόν να τις αγνοήσει κανείς.
Αντίθετα επιβεβαιώνουν ότι η ρητορική απέναντι στην Ελλάδα – ακόμα και διπλωματική γλώσσα – έχει παγιωθεί.
Είναι ενδεικτικό άλλωστε ότι η αντιπολίτευση που έθεσε πρώτη ζήτημα «νησιών υπό ελληνική κατοχή» και απάντησε στις απειλές του Ερντογάν «γιατί το λες και δεν το κάνεις», δεν μπορούν να σβηστούν σε μία νύχτα.
Και πολύ περισσότερο δεν μπορούν να σβηστούν όταν το παιχνίδι της Τουρκίας στα ελληνοτουρκικά έχει βρει τη δική του σταθερή θέση στην επικαιρότητα, που δεν υπήρχε στο παρελθόν. Ένα παιχνίδι έντασης που εξυπηρετεί τον Ερντογάν, αφού δείχνει να προκαλεί φόβο στην Ελλάδα και να συντηρεί διαρκή απειλή ενώ την ίδια στιγμή εγκλωβίζει την αντιπολίτευση.
Που ξεκίνησε να καταγγέλλει τον Ερντογάν για το πόσο «μαλακός» είναι απέναντι στην Ελλάδα και πλέον δεν μπορεί να κάνει πίσω και να δείξει υποχώρηση σε εθνικά ζητήματα ενόψει εκλογών.
Οι αισιόδοξοι
Για τους πλέον αισιόδοξους ωστόσο η διαφορά στην διατύπωση των θέσεων της αντιπολίτευσης μπορεί να είναι και ένα μήνυμα για αλλαγή σελίδας μετά τις εκλογές. Και εφόσον ο Ερντογάν ηττηθεί.
Τότε που οι πολιτικοί θα μιλάνε από την ασφάλεια των γραφείων τους και δεν θα ανταλλάσσουν αιχμές, μομφές και νταηλίκια από επικίνδυνα προεκλογικά μπαλκόνια.
Φέρνουν δε ως παράδειγμα τον δήμαρχο Κωνσταντινούπολης Εκρέμ Ιμάμογλου, που έχει επιλέξει να απέχει από ανθελληνικές κορώνες.
Το αν θα καταστεί εφικτή μία επαναπροσέγγιση μετά τις εκλογές και εφόσον η αντιπολίτευση έχει βρει τον υποψήφιο που θα οδηγήσει τον Ερντογάν στην ήττα, είναι ένα ερώτημα που μένει να απαντηθεί.
Οι προγραμματικές δεσμεύσεις των έξι ωστόσο δεν δημιουργούν μεγάλη αισιοδοξία. Αντίθετα επιμένουν σταθερά σε σκληρές θέσεις.
Πηγή: in.gr
