Τετάρτη 15 Απριλίου 2020

Η συγκεκριμένη συγκυρία αποτελεί ευκαιρία για εξυπηρέτηση άλλων στόχων ενάντια στην πίστη μας...

Αποτελεί κοινή παραδοχή στις ανθρωπιστικές επιστήμες ότι η ανθρώπινη συμπεριφορά είναι εμπρόθετη. Σκόπιμη δηλαδή. Αρκεί λοιπόν, στις περισσότερες των περιπτώσεων, να παρατηρήσει κανείς με προσοχή τις πράξεις ενός ανθρώπου ή μιας κυβέρνησης και με εργαλείο την κοινή και απλή λογική να βγάλει ασφαλή συμπεράσματα.

Στην περίπτωση λοιπόν του κορωνοϊού και των ενεργειών που λαμβάνουν χώρα τελευταία από την κυβέρνηση θα μπορούσε κάποιος να αναρωτηθεί εύλογα ως προς τα εξής:

1) Ποιον κίνδυνο συνιστά η ατομική προσέλευση του πιστού για μετάληψη της Θείας Κοινωνίας και μάλιστα στο προαύλιο ενός ιερού ναού; Κανέναν πραγματικά, αξιολογούμενη ακόμη και με τα πιο ορθολογικά κριτήρια.

2) Ποιον κίνδυνο συνιστά η προσέλευση των πιστών στα κοιμητήρια για τη τέλεση ενός τρισάγιου ή για να ανάψουν τα καντήλια για τις ψυχές των κεκοιμημένων, και πάλι σε υπαίθριο χώρο. Κανέναν πραγματικά, εκτός αν η επιδίωξη της κυβέρνησης είναι να προστατεύσει τους κεκοιμημένους από τον κορωνοϊό.

3) Ποιος ο λόγος της απαγόρευσης λειτουργίας των ναών τη στιγμή που αδιακρίτως οι άνθρωποι συσσωρεύονται στις υπεραγορές, στις τράπεζες και στις λαϊκές; Κανένας πραγματικά, ιδίως αν η λειτουργία των ιερών ναών γίνει με μέτρα προστασίας (π.χ. απόσταση μεταξύ των συμμετεχόντων, συγκεκριμένος αριθμός πιστών εντός του ναού ανάλογα με τη χωρητικότητά του). Εκτός αν η συγκεκριμένη συγκυρία αποτελεί ευκαιρία για εξυπηρέτηση άλλων στόχων ενάντια στην πίστη μας.

Παρά το γρήγορο βηματισμό και την έγκαιρη λήψη μέτρων για την προστασία της κοινωνίας από την πλευρά της ελληνικής κυβέρνησης, ο "υπερβάλλων ζήλος" που παρατηρείται σε σχέση με την εκκλησία, αντανακλά την ύπαρξη άλλων προθέσεων και κινήτρων στην ατζέντα της.

Είναι ξεκάθαρο πώς οι καιροί είναι πονηροί και απαιτούν εγρήγορση αλλά και θερμή προσευχή από όλους μας.

Καλή λευτεριά και καλή Ανάσταση!

Ρίψασπις no more.-
Σύνδεσμος άρθρου ⤶

Τρίτη 17 Μαρτίου 2020

ΚΥΡΙΑΚΟ ΕΚΑΝΕΣ ΜΕΓΑ ΛΑΘΟΣ: Μετά την ύβρι ακολουθεί η Νέμεσις!

Υπάρχουν ορισμένες στιγμές στη ζωή, οι οποίες καθορίζουν με τις αποφάσεις που λαμβάνουμε πολλά πράγματα. Ενίοτε μάλιστα αυτές τις αποφάσεις τις «κουβαλάμε» μέχρι το τέλος του βίου. Μια τέτοια είναι και η απόφαση του πρωθυπουργού να αναστείλει όλες τις θρησκευτικές ακολουθίες σε μια τόσο κρίσιμη περίοδο.

Κάνοντας ένα βήμα πίσω από τη ροή των γεγονότων και την μέχρι ενός σημείου αναμενόμενη πίεση την οποία οι κυβερνώντες υφίστανται, μπορεί κανείς να πει ότι η απόφαση του πρωθυπουργού αφενός αναιρεί μεγάλο μέρος της πολιτισμικής μας ταυτότητας και ιστορικής συνέχειας και αφετέρου αποτελεί μια πράξη που υποδηλώνει έλλειψη λογικής.

Η Θεία Λειτουργία δεν είχε ανασταλλεί ούτε κατά την περίοδο του οθωμανικού ζυγού. Η ορθοδοξία και η πίστη των Ελλήνων στην Αγία και ομοούσιο Τριάδα ήταν και θα συνεχίσει να είναι το πρώτο και μοναδικό εχέγγυο για την ίδια την ύπαρξή μας.

Ο πρωθυπουργός δήλωσε ότι η αναστολή πραγματοποείται για λόγους προστασίας της δημόσιας υγείας. Προστασίας από ποιον; Από Αυτόν που μας δίνει τη ζωή; Από αυτόν που αποτελεί τη σωτηρία, τη θεραπεία και την παρηγορία; Δυστυχώς η απόφαση του πρωθυπουργού δείχνει ότι συντάσσεται με εκείνο το μέρος της κοινωνίας που έχει την ψευδαίσθηση πως μπορεί να υπάρξει χωρίς Θεό. Εκείνο το μέρος της κοινωνίας που αν και μικρότερο αριθμητικά από το πολυπληθές σώμα των πιστών, είναι εκείνο που φωνάζει και διεκδικεί και έχει αποφασίσει ότι μόνο με την ανθρώπινη λογική μπορεί κάποιος να πορευθεί. Όμως στην πραγματικότητα η απόφαση αυτή αποτελεί ένδειξη ολιγοπιστίας και λιποψυχίας.

Αγαπημένε μου Έλληνα, πότε ο Θεός σε άφησε μόνο; Πότε ο Κύριος Ιησούς Χριστός έπαψε να είναι η αλήθεια και η οδός; Με την απόφαση αναστολής της Θείας Λειτουργίας δεν απειλείται ο παντοδύναμος και πολυέλεος Κύριος. Δεν έχει ο Κύριος τη δική μας ανάγκη. Είναι ο Αυτός, χθές και σήμερον, και εις τους αιώνας. Με την απόφαση αυτή απειλείται η ίδια μας η ύπαρξη. Στην ουσία μόλις πατήσαμε το fast forward για τα επερχόμενα δεινά. Σαν να διαλέγουμε να είμαστε μόνοι μας σε ό,τι πρόκειται να συμβεί.

Αγαπητέ Έλληνα μετά την ύβρι ακολουθεί η Νέμεσις. Οι πνευματικοί νόμοι λειτουργούν πάντοτε.

Είναι η ώρα για την πιο αληθινή και θερμή μας προσευχή. Είθε ο πολυέλεος Κύριος να μας λυπηθεί.

[Ενωθείτε μαζί μας στην Κοινότητά μας στο Viber ΕΔΩ!]

 Ρίψασπις no more
Σύνδεσμος άρθρου ⤶

Δευτέρα 8 Απριλίου 2019

Τι έλεγε ο Σεφέρης για την Ελλάδα

Αύγουστος 1936. Αίγινα, οικία Φλώρου:
“Όσο προχωρεί ο καιρός και τα γεγονότα, ζω ολοένα με το εντονότατο συναίσθημα πως δεν είμαστε στην Ελλάδα, πως αυτό το κατασκεύασμα που τόσο σπουδαίοι και ποικίλοι απεικονίζουν καθημερινά δεν είναι ο τόπος μας, αλλά ένας εφιάλτης με ελάχιστα φωτεινά διαλείμματα, γεμάτα μια πολύ βαριά νοσταλγία. Να νοσταλγείς τον τόπο σου, ζώντας στον τόπο σου, τίποτα δεν είναι πιο πικρό. 

Ωστόσο νομίζω πως αυτό το συναίσθημα, συνειδητό ή όχι — αδιάφορο, χαραχτηρίζει όσους από τους ανθρώπους μας των εκατό τόσων τελευταίων χρόνων αξίζει να τους λογαριάσει κανείς. Οι μεγάλοι κολυμπητάδες, που αγωνίστηκαν, όσο κρατούσαν τα μπράτσα τους, να φτάσουν και να ιδούνε από πιο κοντά αυτό το σκληρό νησί του Αιόλου, την άλλη Ελλάδα.

Ο τόπος αυτός που μας πληγώνει, που μας εξευτελίζει.

Η Ελλάδα γίνεται δευτερεύουσα υπόθεση, όταν συλλογίζεται κανείς τον Ελληνισμό. Ό,τι από την Ελλάδα μ’ εμποδίζει να σκεφτώ τον Ελληνισμό, ας καταστραφεί.

Αν ήταν δίκαιο να μεγαλώσει ο τόπος αυτός, δεν ήταν για να έχουμε περισσότερους βουλευτές, νομάρχες ή χωροφύλακες· ήταν για να μπορέσει ν’ αναπτυχθεί σε μια γωνιά της γης ο Ελληνισμός — αυτή η ιδέα της ανθρώπινης αξιοσύνης και της ελευθερίας, όχι αυτή η αρχαιολογική ιδέα.

Δεν πιστεύω σ’ αυτούς τους ανθρώπους που φλυαρούν, ή στους άλλους που δεν ξέρουν τι κάνουν· δεν εννοώ να βουλιάξω μέσα στην απερίγραπτη μιζέρια των χαρακτήρων — πιστεύω σε δυο-τρεις ιδέες που προχωρούν, και τώρα ακόμη, ύστερ’ από χιλιάδες χρόνια, σ’ αυτή τη γλώσσα.

Γι’ αυτές τις δυο-τρεις ιδέες που πρέπει να ζήσουν εδώ, και μονάχα εδώ θα μπορούσαν να ζήσουν καθώς τις σκέπτομαι, υπομένω αυτή την αθλιότητα”.

Ρίψασπις no more

Πηγή: Γιώργος Σεφέρης, Μέρες Γ΄. 16 Απρίλη 1934 – 14 Δεκέμβρη 1940, Ίκαρος, Αθήνα 1984, σ. 33
Σύνδεσμος άρθρου ⤶

Σάββατο 26 Μαΐου 2018

Μια φορά κι έναν καιρό ήταν μια χώρα που την έλεγαν ΔΕ ΒΑΡΙΕΣΑΙ...

Σε αυτή τη χώρα όλοι συμφωνούσαν ότι η άσκηση βίας δεν είναι δημοκρατική και δεν συνιστά ποτέ λύση για οτιδήποτε. Ξεκινώντας από αυτή την παραδοχή, εννοείται πώς καταδικάζεται απερίφραστα η επίθεση που δέχθηκε ο δήμαρχος της δεύτερης μεγαλύτερης πόλης της χώρας που ονομάζεται ΔΕ ΒΑΡΙΕΣΑΙ.

Ωστόσο, θα μπορούσε κανείς να αναρωτηθεί για πολλά πράγματα σχετικά με αυτή την ιστορία και να παραθέσει διάφορες σκέψεις. Ιδού λοιπόν επτά γρήγορες σκέψεις για το θέμα αυτό:
Σύνδεσμος άρθρου ⤶

Πέμπτη 3 Μαΐου 2018

Θέλεις να αλλάξεις την ζωή σου;

Η ζωή αδελφέ μου είναι δύσκολη. Και για πολλούς από εμάς μπορεί να υπάρχουν στιγμές που να αισθανόμαστε ότι έχουμε πιάσει πάτο. Αν λοιπόν σου έχει τύχει να νιώσεις έτσι, συνέχισε να διαβάζεις. 

Σου έχει τύχει ποτέ να αισθάνεσαι χαμένος, ακόμη κι αν βρίσκεσαι μέσα στην ασφάλεια του σπιτιού σου;

Σου έχει τύχει να αισθάνεσαι ανάξιος και αποτυχημένος; 
Σύνδεσμος άρθρου ⤶

Παρασκευή 23 Μαρτίου 2018

Ο ΠΑΟΚ και ... το έπος του '40 !!!

Πριν από τρεις ημέρες επισκέφθηκα το σπίτι ενός καλού παιδικού μου φίλου, του Γιώργου. Μια φιλία που κρατάει πολλά χρόνια.

Ο φίλος μου κατοικεί σε μια διώροφη μεζονέτα στην Ανατολική Θεσσαλονίκη. Στο ισόγειο μένουν οι γονείς του και ο αιωνόβιος παππούς του, βετεράνος του πολέμου του ’40, ετών 96!

Η αλήθεια είναι ότι όποτε επισκέπτομαι το σπίτι του, έχω μέσα μου την κρυφή ελπίδα ότι θα μπορέσω να συναντήσω τον γλυκύ, πράο και σε πλήρη πνευματική διαύγεια γέροντα για να ξεκλέψω καμιά κουβέντα του.
Σύνδεσμος άρθρου ⤶

Πέμπτη 22 Μαρτίου 2018

ΠΡΙΝ ΑΣΠΡΙΣΟΥΝ ΤΑ ΜΑΛΛΙΑ ΚΑΙ ΤΣΙΜΕΝΤΑΡΙΣΤΟΥΝ...

Aν σταθώ για ένα λεπτό και κάνω την αυτοαξιολόγησή μου τι εικόνα βλέπω;

Αν πέθαινα ετούτη τη στιγμή, που θα πήγαινα;

Αν ο Κύριος μου έλεγε ότι ήρθε η ώρα να πάρει την ψυχή μου πώς θα παρουσιαστώ ενώπιόν Του;

Μήπως είμαι χλιαρός; Στην Καινή Διαθήκη ο Κύριος είπε ότι οι χλιαροί (αυτοί που γνωρίζουν, αλλά δεν πράττουν) είναι αυτοί που θα κριθούν πιο αυστηρά ακόμη και από τους άθεους.
Σύνδεσμος άρθρου ⤶

Τετάρτη 14 Μαρτίου 2018

Η Προφητεία Των 10 ερωτήσεων!

Απαντώντας στις παρακάτω 10 ερωτήσεις, μπορεί κανείς να προφητέψει το μέλλον αυτής της χώρας:

1. Τι μέλλον έχει μια χώρα που εκχωρεί χωρίς λόγο ένα κομμάτι της ιστορίας της (ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟ ΖΗΤΗΜΑ)

2. Τι μέλλον έχει μία χώρα που ενώ έχει τρομακτικό πρόβλημα υπογεννητικότητας, πραγματοποιεί πάνω από 300.000 εκτρώσεις το χρόνο
Σύνδεσμος άρθρου ⤶

Τρίτη 20 Φεβρουαρίου 2018

ΠΡΟΤΖΕΚΤ ΗΛΙΟΣ: Το άκρως επικίνδυνο σχέδιο της Νέας Τάξης σε πλήρη εφαρμογή!

Μέσα σε όλα όσα εκχωρεί αθέλητα λόγω ιδεοληψίας ή ανικανότητας ή σκόπιμα η κυβέρνηση, το όνομα της Μακεδονίας, την εθνική κυριαρχία στο Αιγαίο, τις αναίτιες εκχωρήσεις στη συμφωνία με την Αλβανία (ΕΔΩ), το πιο επικίνδυνο σχέδιο της Νέας Τάξης είναι το πρότζεκτ Ήλιος. Δηλαδή η επερχόμενη προσπάθεια ταχείας απορρόφησης μεγάλων αριθμών προσφύγων στην Ελλάδα (διάβασε και ΕΔΩ και ΕΔΩ).
Σύνδεσμος άρθρου ⤶

Τετάρτη 7 Φεβρουαρίου 2018

ΡΙΨΑΣΠΙΣ: Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ένας Έλληνας. Το όνομά του ήταν Ρίψασπις...


Ο Ρίψασπις ήταν ένας φιλήσυχος μικρομεσαίος πολίτης ο οποίος είχε γαλουχηθεί με τις αξίες της αγάπης προς την πατρίδα, της πίστης, της νοικοκυροσύνης, της σημασίας της μόρφωσης και της σκληρής δουλειάς. Ο Ρίψασπις προσπαθούσε πάντοτε να μην ενοχλεί τους άλλους, να μην τραβά την προσοχή και να αποδέχεται το δικαίωμα στην έκφραση όλων των απόψεων.

Καθώς μεγάλωνε, παρατηρούσε ολοένα και περισσότερο να υποχωρεί το σύστημα αξιών με το οποίο είχε γαλουχηθεί και ταυτόχρονα να γιγαντώνεται ένα πλαίσιο το οποίο αναγνώριζε την ηθική ανωτερότητα της Αριστεράς. Κι ο Ρίψασπις συνέχιζε να παρατηρεί, δίχως να απορεί για το αν υπήρχε κάποια ιδεολογική βάση στο αφήγημα αυτό. Κι ας είχε ακούσει για τις ασχήμιες που έπραξε και η πλευρά των ηθικά ανώτερων αριστερών στον εμφύλιο.
Σύνδεσμος άρθρου ⤶
×